BIGtruck Reportage
‘Was wel even wennen’
BIGtruck Reportage
‘Was wel even wennen’
Van de ruim veertig jaar dat Sjaak van Gestel chauffeur is, reed hij dertig jaar Renault Magnum. Sinds twee maanden rijdt hij nu een High T. BIGtruck vroeg hoe dat bevalt.
Sjaak van Gestel was meteen verkocht toen hij de Renault Magnum in 1991 voor het eerst zag. Tot dan toe had hij enkele Volvo’s gereden, een MAN en daarvoor was hij begonnen op een Mercedes LP. Maar zo’n nieuwe Magnum, dat was het helemaal. Sjaak viel als een blok voor de uitstraling van deze unieke Renault. Hij reed van 1980 tot en met 2001 meest groenten en fruit. “Dat was seizoensgevoelig werk, dus wanneer het echt druk werd, dan moest er wel eens een truck gehuurd worden. Zo bleef ik op de hoogte van wat andere fabrikanten deden. We kregen dan een Mercedes of een DAF. Op zich niks mis mee, maar de Magnum is gewoon je van het”, zegt Sjaak met een grote glimlach. Hij heeft de gave om zichzelf ook een beetje te relativeren: “OK, het is op een gegeven moment wel een beetje een virus, maar de uitstraling is gewoon prachtig!” Sjaak heeft in totaal vijf Magnums gereden. “Daarvan had er eentje een V8-motor. Heerlijk natuurlijk, maar het verbruik daarvan ging toch wat in de papieren lopen, dus die hebben we weer bijtijds verkocht.” Van Gestel viel door de jaren heen op, dat de Magnum steeds beter werd afgewerkt. “De trucks werden steeds comfortabeler en dat in combinatie met die hoge zit en dat riante uitzicht. Dat vond ik prachtig.”
Instap
Aan de instap was hij snel gewend, want nu is Sjaak de eerste chauffeur die de instap van de High T ‘hoog’ vindt. “Dat was wel even wennen.” Na zoveel jaren de unieke instap van de Magnum geoefend te hebben, weet Van Gestel niet beter of de instapwijze voor de chauffeurs die geen Magnum hebben, is voor hem wennen. “Maar dat is inmiddels wel gelukt.” Toch, de overstap viel hem niet makkelijk. “Ik kreeg op een gegeven moment een vertegenwoordiger hier van Paashuis Bedrijfswagens en die bood aan een keertje te gaan proefrijden met de High T. Voor mij was dat wennen, want mijn laatste Magnum heeft gewoon nog een handbak. Het meest moest ik dus wennen aan rijden met een automaat, Maar eerlijk is eerlijk, het ging allemaal prima en nu ben ik toch wel om.” Wat Sjaak vooral bevalt zijn de details waarover Renault goed heeft nagedacht. “Dat bovenste bed dat je deels om kunt klappen, zodat je tas op dat bed kan staan, zonder dat het naar voren komt als je een keer hard moet remmen. Het trapje naar het bovenste bed, allemaal goed bedacht, evenals de koelkast en het feit dat je toch echt veel bagage kwijt kan in de High T.”
Geen afscheid
Sjaak heeft dus vrede gesloten met het feit dat hij geen Magnum meer rijdt, maar High T. Maar de Magnum gaat niet weg. “Nee, die wil ik niet inruilen, ook al bood de dealer dat wel aan. Hij heeft nu iets meer dan een miljoen kilometer gelopen, maar ik wil ‘m zeker niet kwijt. Stapje voor stapje is die truck helemaal opgebouwd zoals ik hem hebben wil, en ik mag er nog graag een ritje mee rijden.”
Opvolger
Dat geldt ook voor de kleinzoon van Sjaak, Joeri van Gestel. Hij is nu vijftien en hij wil later net als zijn opa, ook graag chauffeur worden. “Joeri gaat inmiddels een dagje in de week mee, als het even kan. Maar ik heb hem op het hart gedrukt dat zijn studie het belangrijkst is. Die moet hij eerst afronden”, zegt Sjaak. Joeri: “Ik heb thuis op de computer het spel Trucksimulator. Dat heb ik zo ingesteld dat ik virtueel met een Magnum met een handbak rij!” Tuurlijk wil hij wanneer hij straks ook chauffeur is, met een High T de weg op. “Maar dan het liefst met een handbak.”
Dagritten
Alweer sinds geruime tijd werkt Sjaak nu in de pallets. “Dat zijn meest dagritten die soms een stukje Duitsland in gaan. Verder bezorgen we door het hele land. Epol doet meer dan alleen pallets. Klanten vragen vaak om kratten en kisten op maat te maken, en dat gebeurt dan hier in Ulft. We hebben twee trailercombinaties en een bakwagen om een en ander te bezorgen. Negen van de tien keer ben ik ’s avonds gewoon weer thuis.”