BIGTRUCK VANS
MET EEN TRANSIT NAAR TRANSITGÅRDEN
Voor een uitgebreide rij-impressie met de nieuwe Ford Transit Custom maakten we een rit naar Denemarken. De Artisan rode besteller met zijn zwarte wielen bleek een vlotte en comfortabele reisgenoot tijdens deze trip naar het Deense Herning. En natuurlijk bezochten we zelfs de beroemde Transitgården op Padborg!
Eigenlijk was het lenen van de Ford Transit een manier om vlot in Denemarken te komen, en tegelijkertijd een uitgebreide rij-impressie te maken. Zo’n moderne bestelwagen rijdt immers lekker comfortabel en met de 170 pk uitvoering nog vlot ook op de Autobahn! We kozen bewust voor deze diesel-uitvoering, maar voor wie geen honderden kilometers door Duitsland hoeft te rijden zijn er ook de volledig elektrische en de Plug-in Hybride uitvoeringen van dit model. Vooral die laatste, kortweg de PHEV genaamd, is een mooi alternatief. Het rijbereik, trek- en laadvermogen zijn optimaal maar dankzij de lage CO2-uitstoot is er een lagere BPM belasting op dat model. De PHEV is uitgerust met een zuinige 2,5 liter benzinemotor in combinatie met een elektromotor. Daarmee kun je tot 52 kilometer volledig elektrisch rijden.
2.0 DIESEL
In onze Transit Custom staat een 2.0 liter dieselmotor met 170 pk in combinatie met een heerlijke automaatbak. Het is een H1-L2 uitvoering, wat zoveel wil zeggen dat het lengte twee is met het laagste dak. Eigenlijk de meest voorkomende uitvoering dus. De rode kleur staat hem goed, zeker met de stoere zwarte aluminium wielen eronder. De uitvoering die we van de importeur meekrijgen is voorzien van een enkele cabine met drie zitplaatsen. Dat wil zeggen een bestuurdersstoel en daarnaast een bankje. Reuze praktisch, maar voor wie van zijn bijrijder houdt en vaak langere afstanden rijdt is een dubbel cabine met twee stoelen aan te raden. Zo’n bankje heeft namelijk geen verstelmogelijkheden en dat ga je toch merken op een lange rit. Twee van huis meegenomen kussentjes konden het leed verzachten.
ECO-STAND
De 2.0 liter EcoBlue dieselmotor is leverbaar met vermogens van 110 tot 170 pk. In onze demo stond die sterkste uitvoering, in combinatie met een hele fijne automaat. Overigens is er ook een AWD-model leverbaar, maar wij bleven op het asfalt. Op het grote, centrale display kun je allerlei zaken instellen, waaronder de rijmodi. Naast standaard is er ook de keuze uit ‘Eco’, ‘Sport’ en ‘Gladheid.’ Als je de auto start staat hij standaard in de normale rijmodus, maar in de ‘Sport’ stand gaat zo’n Transit echt goed vooruit. Dat moesten we even testen, maar de normale stand is eigenlijk vlot genoeg. Opvallend is dat je in de ‘Eco’ stand echt verder komt met een volle tank, zo blijkt. Zelfs als we stevig doorrijden helpt de keuze voor die stand echt. Eigenlijk raar dat die niet standaard is als je start, want qua prestaties merk je er weinig van.
VEILIGHEIDSSYSTEMEN
De zit achter het stuur is prima en het digitale dashboard is na enige gewenning prima afleesbaar. Het is altijd eerst even zoeken wat waar staat op zo’n schermpje, maar dat went snel. Uiteraard is de Ford uitgerust met alle veiligheidssystemen zoals Lane Support, dodehoekwaarschuwing en verkeersbordherkenning. Dat laatste is wel redelijk irritant, want de tingeltjes wegens snelheidsoverschrijding waren nogal aanwezig. Onderborden als ‘bij nat wegdek’ herkent het systeem niet, maar het bord 80 wat daarboven zit wel. Dat betekent dat je op een droge snelweg waar je 100 mag, dan steeds die geluidjes hoort. Datzelfde geldt voor de vermoeidheidswaarschuwing. Wij waren amper de poort uit bij Ford in Amstelveen toen het systeem al koffie en een pauze adviseerde. Waarschijnlijk het gevolg van het zoeken naar het USB-poortje voor de telefoon, en het daarmee gepaard gaande wat slordige stuurgedrag. Kortom, heel erg veilig, al die systemen maar ook irritant. Overigens zijn al deze systemen en de irritatie daarover niet uniek voor Ford. Alle moderne auto’s hebben die verplichte systemen tegenwoordig. Gelukkig kun je alles uitzetten, of je moet er aan kunnen wennen. Dat uitzetten moet dan wel elke keer nadat je gestart hebt.
GEEN BINNENSPIEGEL
Terwijl Dirk-Jan de kilometers Autobahn met dik 140 km/u onder de wielen door laat schieten, verken ik het interieur nog wat verder. Ik tref een uitklapbare bekerhouder aan, bekerhouders op het dashboard en grote deurvakken. Verder zijn er maar liefst twee dashboardkastjes en is er een groot aflegvak boven op het dashboard. Merkwaardig genoeg is er geen binnenspiegel of monitor. Ford heeft wel zo’n camerasysteem, waarbij de binnenspiegel een monitor heeft, maar dat is een optie. Ook onder de zonnekleppen zijn geen spiegeltjes aangebracht, dus even je haar checken of kijken of er geen pulk aan je neus hangt voordat je naar bij een klant binnen loopt kan alleen met je telefoon. Eigenlijk wel raar, want wat kost zo’n spiegeltje nou?
Een digitale achteruitkijkspiegel is optioneel
Even poseren bij Transitgården
TRANSITGÅRDEN
Op de terugweg bezoeken we even de Transitgården in Padborg. Deze Deense grensplaats is eigenlijk één enorme transportzone, maar in het oude dorpje ligt de originele Transitgården. Wij vonden het wel toepasselijk om de Transit daar even te parkeren. Het terrein werd in 1957 geopend met een tankstation, een overslag- en wasplaats, vlak aan de oude grens. Toen in 1978 de snelweg E45 geopend werd kwam er echter geen vrachtverkeer meer langs, waardoor de originele locatie een andere bestemming kreeg. Op de nieuwe grens verscheen een groot nieuw tankstation met dezelfde naam. Dat was in die tijd een waar walhalla als je van trucks hield, want het was een komen en gaan van dikke Deense trucks die in die tijd nog massaal internationaal reden. Vandaag de dag is van de sfeer van toen maar weinig over helaas.
AUTOBAHN CRUISER
De terugweg gaat via de gebruikelijke files bij Hamburg lekker vlot. Met zo’n 140 kilometer per uur gedraagt de Transit zich voorbeeldig en de actieve cruise control werkt gewoon uitstekend. Eigenlijk is zo’n moderne bestelwagen dan ook een heerlijke Autobahn cruiser. Je zit lekker hoog waardoor je over andere auto’s heen kunt kijken en het rijdt gewoon lekker. Kortom, zo’n Transit Custom is niet alleen een dik busje om te zien, het rijdt ook gewoon goed. En of je dan voor de elektrische, de PHEV of voor de diesel kiest, hangt helemaal af van wat je er mee wilt doen.
Iep van der Meer