BIGTRUCK REPORTAGE
SCANIA'S IN DE SNEEUW
Ondanks drie gestuurde assen krijgen de wielen nauwelijks grip in de sneeuw. Terwijl ik het stuur draai, duwt 50 ton in de rug. Een paar tellen glijdt de Scania naar voren, ondanks de ingestuurde wielen. De witte berm komt dichterbij, maar uiteindelijk doet de vrachtwagen wat ik wil en draaien we het pad in. Welkom bij het Scania Winter Event 2025.
Al talloze jaren nodigt Scania pers en klanten uit voor een uniek evenement in Noorwegen. Op en rond een vliegveld in wintersportplaats Trysil mogen zij in winterse omstandigheden met de nieuwste Scania’s in allerlei configuraties rijden. Dit jaar lag er aanzienlijk minder sneeuw dan voorgaande jaren, maar toch is de wereld er behoorlijk wit. De temperatuur die rond het vriespunt schommelt, maakt het bovendien erg glad. Bijzondere omstandigheden dus om met vrachtwagens op pad te gaan.
Scania presenteert zich graag als stoer merk. Niet voor niets kent het merk zoveel fans. In de selectie van maar liefst 24 verschillende vrachtwagens zitten dan ook veel bijzondere, lange en zware combinaties. Het toppunt vormt een dikke 770S bomenauto. Deze drie assige motorwagen met kraan en vijf assige aanhanger is bedoeld voor een klant en pas een paar dagen klaar. Er staan echter ook kippers, een kraanauto, gesloten combinaties en zelfs een sneeuwschuiver voor ons klaar.
EERSTE COMBI
Als eerste stap ik in een donkerrode Scania R590 V8. Het is een typisch Scandinavische kipper combinatie, met een korte drie assige aanhanger die ver achter de motorwagen hangt. Hiermee is de combinatie 18 meter lang. In de laadbakken ligt een lading grind, die het totaalgewicht naar 50 ton brengt. Eerlijk is eerlijk, ik heb nog niet eerder met een combi gereden, dus dit lijkt me de perfecte auto om mee te beginnen.
Gelukkig volgt de aanhanger perfect, zodat ik zonder problemen de eerste meters op de sneeuw afleg. De Scania heeft weinig moeite met het gewicht. Het eerste deel van de route is een flinke afdaling. Meteen een uitdaging dus! Het uitzicht op de witte weg en de indrukwekkende bergen in de achtergrond is overweldigend. Gelukkig houdt de retarder de snelheid keurig vast op 63 km/u. Voor mij is er dus gelegenheid de pracht van Noorwegen in me op te nemen.
BOSWEG
Onderaan de afdaling volgt een ijzige afslag naar rechts, een gladde brug en een rotonde. Daarna gaat het weer omhoog. De V8 onder de cabine laat nu flink van zich horen. Hier valt het kwartje volledig en snap ik waarom die achtcilinder zo populair is bij chauffeurs. De motor klinkt voortreffelijk en van mij mag de helling nog vele kilometers aanhouden. De instructeur op de passagiersstoel zegt me echter een bosweg in te draaien. Dat moeten we maar doen dan!
Op de bosweg is de wereld nog witter en nog mooier dan daarnet. De besneeuwde weg kronkelt zich door het bos en langs schattige Noorse houten huizen. De Scania heeft er allemaal geen moeite mee. Dit is werkelijk genieten en dat is waar het bij dit evenement allemaal om draait. Scania wil hier in Noorwegen de harten winnen van iedereen die achter het stuur kruipt, en dat lukt aardig. Het is echter ook werken, want aan het einde van de route zitten wat krappe bochten. Gelukkig komen we zonder problemen weer aan bij het beginpunt.
SUPER
Hier besluit ik in een Scania 560R te stappen. Het is een beetje goochelen met letters bij de type-aanduidingen, want bij de vorige auto stond de R nog voor het nummer. De grijze trekker staat voor een typische Scandinavische oplegger. De Super-motor heeft iets minder vermogen dan de combinatie waar ik net uit kom, maar hij weegt met 50 ton iets minder. Dat is dus goed te vergelijken. Direct valt op dat de zescilinder bij het optrekken sneller voelt dan de V8. Volgens de begeleider komt dit omdat de bak bij de Super sneller door de versnellingen gaat, zodat hij eerder het meest zuinige toerental bereikt. Iets met hard trekken versus laag vliegen.
De trekker met oplegger is een combinatie zoals we die hier ook kennen, dus zonder moeite leg ik de route over de besneeuwde wegen af. De Scania Super blinkt uit in koppel, dus we rijden de helling op alsof het niks is. De vastgekoekte sneeuw op de weg vormt hierbij geen enkele belemmering. Ook het smalle parcours dat door Scania is uitgezet op het vliegveld vormt nauwelijks een uitdaging. En dat terwijl het smalle pad tussen de sneeuwbanken eigenlijk een crossbaan is. De combinatie geeft geen krimp.
ELEKTRISCH
Uiteraard staan er ook elektrische modellen op het Scania Winter Event. Na de V8 en de Super stap ik daarom in een 40R bakwagen met aanhanger. Deze is met 33 ton aanzienlijk lichter dan de vorige twee combinaties. De 40R heeft een vermogen van 544 pk en is daarmee wel vergelijkbaar met de twee diesels van net. Het rijden is echter anders. Bij een elektrische vrachtwagen is echter het complete koppel altijd beschikbaar en reageert de motor direct op een beweging van het gaspedaal. Op sneeuw en ijs is dit iets om rekening mee te houden.
Rustig rijden is het devies: bij elektrisch nog meer dan bij diesel. Desondanks heeft ook de Scania 40R geen enkele moeite met rijden door de sneeuw. Alleen regenereren moet je in deze omstandigheden niet te enthousiast doen, net als de motorrem in een diesel. Je remt dan namelijk alleen met de aangedreven as. In de cabine van de 40R is het uiteraard veel stiller, dus je hoort de sneeuw kraken onder de banden. Het lagere gewicht maakt de combinatie wel wat beweeglijker. Al na een paar kilometer voelt het elektrisch rijden echter al vertrouwd. Het went heel snel.
GAS EROP
Nu ik drie verschillende aandrijflijnen van Scania heb geprobeerd, kan ik wat meer bijzondere combinaties kiezen. Mijn oog valt eerst op een dikke 560R bakwagen met een grote Hiab-kraan achter de cabine. Dat lijkt me wel wat. Ook in Nederland zie je dit type Scania steeds vaker. De 560R trekt een middenas aanhanger, wat de totale lengte op 20 meter brengt. De aanhanger volgt echter heel netjes, zelfs op de soms smalle bosweg.
Met drie gestuurde assen en een gewicht van 50 ton bleek de rit met deze Scania een flinke uitdaging. Het dooit ondertussen namelijk licht, waardoor de route op sommige plekken verraderlijk glad is. Regelmatig verschijnt het ABS-icoontje op het dashboard. De krappe bochten in de bosweg worden rustig genomen, maar wel met de voet op het gaspedaal. Stil komen te staan is namelijk uit den boze: dan kom je niet meer weg. Op sommige plaatsen is dat best spannend, zeker nu het daglicht begint te verdwijnen. En het is pas halverwege de middag.
TOPPUNT
De volgende ochtend mogen we echter nog even op pad. Dit is het moment waar ik op heb gewacht: direct loop ik naar de 770S bomenwagen. Ik kan immers Noorwegen niet verlaten zonder deze te proberen. De combinatie van 24 meter weegt bijna 60 ton. Met een indrukwekkende brom start de 16-liter V8. Speciaal voor de 770 heeft Scania een nieuwe versnellingsbak ontwikkeld, die ook in deze vrachtwagen zit. Hierdoor en dankzij de 770 paarden onder de cabine voelt het alsof de combinatie leeg is, zelfs in de sneeuw.
De begeleider legt uit dat deze combinatie in de bossen komt te werken. Op zich zou een vermogen van 660 pk voor het gewicht ook voldoende zijn, maar bij dit soort bomen auto's kan extra vermogen veel schelen. De extra paardenkrachten helpen om de combinatie in beweging te houden. Stilstaan betekent immers niet meer weg komen. Ook deze combinatie stuur ik de smalle bosweg op. Dat komt me regelmatig op wat zweetdruppels op mijn voorhoofd te staan. Waar ik in de bocht rustig aan wil doen, spoort de instructeur me aan juist meer gas te geven.
Boven op de sneeuwwitte helling parkeer ik de Scania 770S bomenwagen en stap ik uit. Na een paar stappen draai ik me om en kijk ik naar die stoere, blauwe Scania in de witte omgeving. In de achtergrond steekt een besneeuwde berg hoog uit de omliggende bossen. Ik laat de hele scene even op met inwerken. Dat ik met deze vrachtwagen naar deze locatie heb mogen rijden, dat is het absolute toppunt.
Tekst en video: Maarten van der Westen
Foto’s: Maarten van der Westen en Scania (fotograaf Jørn Grønlund)