BIGTRUCK REPORTAGE

KLEINJAN RIJDT FLINKE RIT VOOR VOLVO FH ELECTRIC

UITDAGING GEACCEPTEERD

De firma Kleinjan uit Goudswaard is niet bang voor een uitdaging. Toen het een Volvo FH Aero Electric mocht proberen, werd deze prompt ingepland voor een zware rit naar Zeeuws-Vlaanderen. Voor chauffeur Henk van ‘t Hof (25) was het de eerste keer achter het stuur van een elektrische vrachtwagen.

Even dreigt de dag al in het water te vallen voor hij begint. De Volvo blijkt in de nacht niet te hebben opgeladen bij de laadpaal op het terrein van Kleinjan. Normaal krijg je hiervoor een waarschuwing in de app, maar deze is nog niet geïnstalleerd. De rit begint dus met een vertraging, want eerst moeten de accu’s van de Volvo FH Aero Electric vol. Er staat een flinke rit voor de boeg: chauffeur Henk moet een lading aardappels ophalen in Zaamslag, een dorp bij Terneuzen in Zeeuws-Vlaanderen.

VOOR HET EERST

Henk van ‘t Hof kijkt ernaar uit om de elektrische Volvo te proberen. Bij Kleinjan rijdt hij in de enige Volvo in het wagenpark. “Ik vind de nieuwe Volvo FH een mooi model en ik dacht dat de kleuren van Kleinjan hem goed zouden staan. Dus ben ik naar Adrie Kleinjan gegaan met de vraag of ik een Volvo mocht rijden”, vertelt hij. Zo geschiedde: tegenwoordig is een mooi opgebouwde Volvo met dieselmotor de vaste auto van Henk.

Nu zit hij achter het stuur van een Volvo FH Aero Electric. Het is de eerste keer dat Henk een elektrische vrachtwagen bestuurt. Hij is erg benieuwd. “Het is net of ik met een trein rijdt”, stelt hij na een aantal kilometers vast. “Het rijden gaat wel allemaal wat soepeler.” De demo is door Volvo ter beschikking gesteld aan Kleinjan. Eerder reed dit bedrijf al eens met deze auto, maar nu is hij ingepland voor een flinke rit.

De Volvo heeft de nacht aan de laadpaal gestaan, maar de accu’s zijn niet vol

Henk koppelt een lege oplegger aan

STUREN

Op het dashboard geeft de Volvo bij vertrek uit de Hoeksche Waard een bereik van 328 kilometer aan. De accu is 93 procent vol. De rit naar Zaamslag en terug is zo’n 260 kilometer. Dit zou moeten passen dus, maar terug zit er een zware lading aardappelen in de trailer. Het kan een uitdaging worden, denkt Henk. Desondanks kijkt hij ernaar uit om het te proberen. Voor vertrek heeft hij van de accountmanager van Volvo Trucks uitleg gehad over de vrachtwagen.

Toch is het niet direct de elektrische aandrijving die Henk het meeste opvalt. Hij moet wennen aan de Volvo Dynamic Steering. “Het voelt heel soepel”, omschrijft hij het gevoel. Het rijdt wel erg prettig, moet hij toegeven. Ook heeft de Volvo camera’s in plaats van spiegels. Hier is Henk snel aan gewend. “De schermen zijn erg duidelijk”, vertelt hij. “Wel vind ik het van buiten een kaal gezicht. Spiegels kleden zo’n auto wat meer aan.”

STILTE

Privé rijdt Henk in een hybride personenauto, dus elektrisch rijden is niet helemaal nieuw voor hem. “Eerlijk gezegd zou ik niet anders meer willen”, vertelt hij. “Je hebt veel meer power bij het optrekken. Daarbij verbruikt hij natuurlijk ook minder benzine.” Terwijl we over de A4 afzakken richting Bergen op Zoom, ervaart hij de rust en stilte in de cabine. “Je hoort de snelweg veel meer”, stelt Henk vast. “Een moderne diesel is al heel stil, maar bij deze elektrische merk je dat nog meer.”

Als we de Westerscheldetunnel naderen, geeft het dashboard een bereik van nog 336 kilometer aan. Dit is meer dan waarmee we vertrokken. We hebben dan ook geen gewicht in de trailer, dus de Volvo rijdt erg zuinig. De accu is echter al een kwart leeg. Henk komt regelmatig in Zeeland om aardappelen te laden. “Het merendeel van onze adressen ligt in het zuiden. Hier zitten veel telers. We komen hier dus vaak, maar de adressen verschillen altijd.”

Voor Henk is het de eerste keer in een elektrische vrachtwagen

De camera’s geven duidelijk beeld, vindt Henk

Volvo FH Electric in de aardappelen

Even het zeil eraf

De aardappelen vallen enthousiast de trailer in

Het laden van de aardappelen is snel gepiep(er)t

LADEN

Henk werkt al sinds zijn 16e bij Kleinjan. Hij komt niet uit een chauffeursfamilie, maar hij wist al vroeg wat hij wilde worden. “Alles wat groot was, vond ik mooi”, legt hij uit. “Toen ik 14 was, kreeg ik interesse in vrachtwagens. Ik ben eerst in de loods begonnen bij Kleinjan. Toen reed ik ook wel op de terminaltrekker. Zodra het kon heb ik mijn rijbewijzen gehaald. Sindsdien ben ik blijven hangen.” Het werk bevalt Henk goed. Het is hard werken, maar hij is elke avond thuis.

Iets voor tien uur arriveren we bij de boerderij, waar een grote stapel aardappelen klaar ligt voor ons. Henk steekt de Volvo achteruit onder de transportband. Al snel vallen de eerste aardappelen in de onderlosser. De boer legt uit dat deze piepers perfect zijn voor friet. Halverwege arriveert een grote tractor met een nieuwe lading. Regelmatig moet Henk de Volvo een klein stukje naar voren zetten. Hier ervaart hij een voordeel van elektrisch rijden: hij hoeft de motor niet te starten, terwijl deze ook niet stationair loopt. Naar voren bewegen gaat heel soepel en geleidelijk.

Het naar voren manoeuvreren blijkt eenvoudig met een elektrische truck

WENNEN

Na iets meer dan een half uurtje is de trailer geladen met zo’n 35 ton aardappelen. Hiermee moet de Volvo FH Aero Electric echt aan de bak. Als we vertrekken, is de accu 57 procent vol. Het bereik staat op 242 kilometer, maar met zo’n zware combinatie schiet het verbruik omhoog. Het wordt krap, dat realiseren we ons. “In dit werk kan zoiets wel stress opleveren”, stelt Henk. “Voor dit soort ritten is de actieradius eigenlijk net iets te weinig.” Volgend jaar komt de nieuwe generatie elektrische vrachtwagens van Volvo op de markt. Deze belooft een bereik van 600 kilometer.

“Ik kan zeker wennen aan deze elektrische Volvo”, stelt Henk na een tijdje. “Eigenlijk vind ik het nog niet heel anders dan een diesel. Je zit wel veel eerder op snelheid, zelfs met deze lading. Dat is heel fijn. Je hoort ook dingen als de wind ineens heel goed.” Bij de Westerscheldetunnel is Henk benieuwd wat de Volvo doet, gezien zijn grote vermogen. De vrachtwagen rijdt echter heel beheerst naar boven, precies zoals een diesel dat ook zou doen.

HET KAN WEL

Dankzij het hoge totaalgewicht neemt de actieradius ondertussen rap af. Bij Steenbergen zitten we op 20 procent. Als we de afrit nemen naar Goudswaard, krijgt Henk de melding ‘charge level low’. De accu staat nu op twaalf procent. Henk voelt dat het vermogen van de Volvo wordt beperkt. Een beetje zenuwachtig rijden we door. Met nog maar een paar procent energie in de accu komen we aan bij Kleinjan. “Het gaat dus wel, zo’n rondje”, concludeert Henk. Met een gerust hart zet hij de trailer achteruit in een loods. Daarna gaat de Volvo aan de lader.

Het geeft ons tijd om even terug te kijken op de rit. Henk is positief over elektrisch rijden. De actieradius vindt hij nog wel een dingetje. “Eigenlijk voel je je nu gedwongen constant de actieradius in de gaten te houden”, stelt hij. Een ruimere actieradius zou deze zorgen wegnemen. Gelukkig is dat tegenwoordig geen utopie meer. Ook Adrie Kleinjan is positief. Over een tijdje zullen we zeker een elektrische vrachtwagen zien in de vloot van Kleinjan.

Als de accu van de Volvo weer voldoende is opgeladen, koppelt Henk weer een lege trailer aan. Hij gaat een lading tarwe laden met zijn elektrische Volvo. Dit keer blijft de rit echter in de buurt.