BIGTRUCK REPORTAGE

CHAUFFEUR ZIJN VOOR DE ONTSPANNING

Knipperlichten aan en gaan. Zonder enige aarzeling steekt Erik Boertjes (53) de combinatie van Nouwens Transport achteruit een overdekt dok in. Opvallend, want Erik is normaal geen chauffeur.

“Wilde je dat niet ooit eens leren?” vroeg zijn vrouw toen ze een lesvrachtwagen tegenkwamen. Erik heeft ooit laten vallen dat hij het besturen van een vrachtwagen weleens wil proberen. Hij is dan net vijftig geworden en dankzij de coronacrisis zit hij minder op kantoor. Erik denkt: “Als ik het nu niet doe, dan komt het er nooit meer van.” Een tijd later heeft hij zijn rijbewijzen en Code 95 op zak.

HOGE FUNCTIE

Vandaag is Erik op pad met een spierwitte DAF en de jubileumtrailer van Nouwens Transport. Dat doet hij zo’n twee keer per maand. Erik is namelijk geen doorsnee chauffeur. Normaal bekleedt hij een hoge functie bij verzekeraar Allianz. Als Head of Automotive Partnerships, zoals zijn functie officieel heet, rapporteert hij direct aan de directeur van Allianz in Nederland. Erik is verantwoordelijk voor grote zakelijke klanten van de verzekeraar, zoals de financiële afdelingen van automerken en grote leasemaatschappijen. De sales-afdeling waar hij mede-verantwoordelijk voor is, telt 35 medewerkers.

Toch is Erik dus regelmatig achter het stuur van een vrachtwagen te vinden. “Ik vond het raar om rijlessen te nemen, mijn groot rijbewijs te halen en er vervolgens niks mee te doen”, vertelt Erik terwijl we op weg zijn naar het laadadres. “Daarom heb ik wat transportbedrijven benaderd, waaronder Nouwens Transport. Daar fietste ik vroeger altijd langs.” Bij Nouwens zochten ze chauffeurs voor de avond en de weekenden. Erik belde ze en legde uit dat hij naast zijn kantoorbaan graag als chauffeur aan de slag wil. Erik krijgt een nul-urencontract en wordt zo oproepchauffeur. Regelmatig houdt Erik nu een dag vrij in zijn drukke agenda om bij Nouwens Transport aan de slag te gaan. “Je leert pas echt sturen door het te doen”, zegt Erik stellig.

RUSTGEVEND

Bij het laadadres staat de DAF vlot voor het dok. Erik komt hier regelmatig. Dit keer moet hij lading meenemen voor drie adressen in Limburg. De lading staat nog niet helemaal klaar, maar gelukkig is er koffie. Erik maakt zich niet druk. “In het transport kan van alles gebeuren. Dat maakt het leuk”, vertelt hij. “Dit is zo anders dan mijn andere baan. De afwisseling is fijn, er gebeurt altijd iets onverwachts. Ik ontmoet ook veel bijzondere mensen onderweg. Na een dag rijden kom ik eigenlijk altijd opgewekt en vol energie thuis.”

Even later staat de lading dan toch in de trailer. “Voor mij is een dag op de vrachtwagen een dag zonder zorgen”, vertelt Erik als we wegrijden. “Ik vind het heel rustgevend. Geen telefoontjes of e-mailtjes om te beantwoorden. Gewoon concentreren op het brengen van spullen van A naar B. Dat vind ik echt heerlijk. Plus het is natuurlijk ook heel leuk om zo’n groot ding te besturen.”

DE WEG OP

Op weg naar Limburg loodst Erik de vrachtwagen door het verkeer alsof hij nooit anders doet. “Toen ik zeven jaar was, wilde ik vrachtwagenchauffeur worden”, vertelt Erik. “Geen idee waar het vandaan komt. Niemand in mijn omgeving was chauffeur.” Ondanks zijn liefde voor vrachtwagens rolt hij de verzekeringen in. Dit was het vakgebied van zijn vader, dus helemaal vreemd is dat niet. Tegenwoordig houdt Erik zich bezig met autoverzekeringen.

“De automotive sector is erg leuk”, aldus Erik. “Ik ben gek op autorijden. Als ik een hele week op kantoor zit, word ik ongedurig. Dan moet ik de weg op.” Het rijden op een vrachtwagen helpt Erik ook bij zijn normale baan. “Je leert de taal van transport en logistiek spreken. Dat helpt enorm. Ik kan me nu beter inleven in wat een transporteur zegt. En mijn werk als chauffeur is een goede conversation starter.”

DIRECT RESULTAAT

Na de middag arriveren we bij het eerste adres. De losplaats is bezet, dus Erik rijdt even een rondje. Dit ontaardt bijna in een toeristische tour door de stad. Om bij de deur te komen, moet Erik vanaf een drukke weg achteruit een smal straatje in. Het is een hele uitdaging, maar het lukt goed. Eenmaal geparkeerd geeft Erik toe dat het niet meeviel. “Onbewust laat je je toch opjagen. Liever manoeuvreer ik zonder ander verkeer.”

Met de hulp van wat medewerkers zijn de eerste pallets snel gelost. Naast het rijden geniet Erik ook van het lossen. “Dit werk geeft ook veel voldoening. Mensen zijn blij met de spullen die je komt brengen. Je hebt direct resultaat van je werk. Dat is heel anders dan bij mijn normale baan, waar je soms een jaar bezig bent voor je een contract sluit.”

USEFUL IDIOT

Bij het tweede adres wordt het niet makkelijker voor Erik. Hij moet vanuit een smalle straat achteruit een overdekt dok in. De weg is druk en een lantaarnpaal staat vervelend in de weg. Toch steekt Erik de trailer met starre assen zonder veel gedoe naar de juiste plek. “Ik ben hier nog nooit geweest”, legt hij uit. “Het is een uitdaging omdat ik het niet ken. De volgende keer ken ik het wel.” Stiekem geniet hij van dit soort uitdagingen. Hij lacht: “Daarom klaag ik ook niet.”

In de drie jaar dat Erik nu als chauffeur werkt, heeft hij al heel wat bijzondere situaties gehad. Hij vertelt over de keer dat hij naar een gevangenis in Hasselt moest. Ook moest hij ooit met spoed luchtvracht naar Schiphol brengen. Toen hij een lading oude apparaten moest ophalen, bleek dat hij ze zelf op pallets moest zetten. “Voor de planning was ik in het begin een soort ‘useful idiot’. Voor mij was alles nieuw. Daarom konden ze me alle ritjes geven. Ik wist het toch niet.” Luchtig stelt Erik: “Je maakt wel wat mee. Never a dull moment.”

GENIETEN

“De eerste tijd vond ik achteruit rijden erg lastig. Je moet dan nog zo nadenken over het sturen”, vertelt Erik. “Op een gegeven moment klikte het. Zelfs als ik nu een paar weken niet gereden heb, gaat het vrij automatisch.” Het laatste losadres is bij een groot winkelcentrum. Het is even zoeken naar de juiste deur, maar een collega brengt uitkomst. Overal staat het vol geparkeerde auto’s. Erik moet een heel stuk achteruit, maar gelukkig is er genoeg ruimte. Veel schade heeft Erik in zijn carrière niet gereden. “Liever stap ik een keer extra uit. Je bent toch extra voorzichtig.”

Bij dit adres gaan de laatste pallets de trailer uit. Vier pallets met lege emballage gaan retour. We mogen terug naar Breda, maar niet voor we in een enorme file terechtkomen. “Nou, je kunt niet zeggen dat we niks hebben meegemaakt vandaag,” lacht Erik. Op het laatste stuk verruilt hij de snelweg voor een N-weg. “Dat is iets korter, maar het is vooral veel leuker”, legt hij uit. Het is typerend voor Erik: genietend van alles wat het chauffeursvak leuk maakt.