BIGTRUCK REPORTAGE
FEMKE IS TROTS OP HAAR MAN
Femke Roersma uit het Friese Wytgaard (24) rijdt dagelijks met een dikke MAN TGX 18.560 met moving floor trailer. Ze doet dat bij het bedrijf van haar vader, Piet Roersma uit Grou. BIGtruck ging een dagje op pad met Femke en was onder de indruk van haar chauffeurskunsten.
De MAN is een TGX 18.560 van de vorige generatie, maar wel met een indrukwekkende D38 motor. Deze 15,2 liter zespitter levert af fabriek 560 pk en een koppel tussen de 2700 en 3000 Nm. Een echte krachtpatser dus, en Femke is er trots op. “Het is geen nieuwe auto, mijn vader heeft er eerst op gereden en nu is het mijn vaste auto. Ik vind het echt een fijne truck. Het trekt als een beer en de cabine is lekker ruim.
Het enige puntje van kritiek vind ik die grote spiegels, die zorgen voor een onnodig grote dode hoek.” Piet Roersma heeft in totaal drie MAN trucks, allemaal via Wierda Bedrijfswagens. “Een garage waar ik eigenlijk nooit kom, afgezien van de APK. Beurtjes doet mijn vader zelf.” Roersma heeft in totaal vier moving floor trailers en twee schuifzeil trailers met meeneemheftruck. Naast de eigen auto’s rijdt er één vaste charter voor het bedrijf.
De truck is voorzien van een extra diepe zonneklep, die de hoge voorruit deels afdekt. Verder zijn er lampenbeugels aangebracht op het dak, onder de bumper en langs de zijfenders. “Dat heb ik zelf laten aanbrengen, want ik wilde toch ook wat van mezelf aan de auto toevoegen.” In het interieur is, afgezien van de lederen vloerbekleding, alles origineel. Aan de buitenkant is er niets wat er op wijst dat er een dame op de truck rijdt. Geen roze ‘Ladytrucker’ kentekenplaat of naambordjes achter het stuur dus. “Ik hoef niet zo nodig in de belangstelling. Dat jullie vandaag mee zijn komt doordat mijn vader zei dat het niet over mij ging, daar heb ik het nog weleens met hem over.”
GEEN LADYTRUCKER PLAAT
HET LIEFST EEN STUURTRAILER
Femke heeft in alle vroegte een vracht veevoer geladen in Leeuwarden. “Het is een vracht 'tarwegries pellets', een restproduct van een meelfabriek, dat bij de boer door het voer wordt gemengd. Wij rijden vaak in het boerenwerk. Leuk om te doen, maar het liefst heb ik onze Bulthuis trailer bij me. Die heeft gedwongen besturing, maar die is te hoog voor de silo’s waar we later vandaag moeten laden", aldus Femke. De oplegger waar wij mee op pad zijn is een Knapen moving floor trailer. Ook met een stuuras, maar dan als naloopas. Femke: “Daar heb je niks aan als je achteruit rijdt, want dan blokkeert hij in de rechtuit stand. Op krappe boerenerven is dat soms een uitdaging.”
MET DE PAPLEPEL
Femke rijdt al 2,5 jaar voor haar vader en dat bevalt haar prima. Ze kreeg het vak met de paplepel ingegoten: “Ik ging vroeger altijd al met mijn vader mee op de vrachtwagen en voor mij stond al vroeg vast dat ik chauffeur wilde worden. Ik heb drie zussen, maar ik ben de enige die voor dit vak gekozen heeft. Zij zijn meer 'meisjes' dan ik zeg maar, en zij kozen voor werken in een kledingzaak, de kinderopvang en in de horeca. Ik zou niet willen ruilen, ik hou van dit werk. Ik ben wel gestopt met ritten naar Frankrijk en diep Duitsland of Denemarken in trouwens. Ik blijf het liefst een beetje in de buurt, maar meestal ben ik twee nachten van huis in de week en dat is prima.”
EEN TEVREDEN BOER
Het losadres is bij een boer in Den Ham. Het boerenerf is groot en ruim, maar om op de juiste plek te lossen onder een afdak is het nog even puzzelen. Het gebrek aan een stuuras speelt Femke parten, maar het lukt haar toch om de lading op de juiste plek te lossen. De boer is er in elk geval tevreden over, en dat is het belangrijkste. Vervolgens rijden we naar Hengelo om een lading soja te laden. Om te laden moet de trailer onder een silo, en daarbij houdt de hoogte niet over. “Met onze Bulthuis trailer past het gewoon niet, maar met deze gaat het net.” In een grote stofwolk stort de lading in de trailer. De zwarte trekker is daarna niet meer zwart.
LUCHTSPUITJE
Met de lading soja gaan we naar Lochem. Een kort ritje met maximale belading. De MAN D38 snort lekker en Femke zit tevreden achter het stuur. Eénmaal in Lochem moet de lading in een stortbunker gelost worden, alweer een stoffig klusje. Het loopt allemaal lekker vlot, en nadat de oplegger is schoongeveegd gaan we terug naar Hengelo, deze keer om te laden voor Almelo. Het hele stoffige ritueel herhaalt zich en al snel zijn we weer vol. Met een luchtspuitje wordt de achterkant van de trailer schoon gespoten, waarna Femke zichzelf ontstoft met het luchtpistool. Femke: “Als je dat niet doet dan wordt het één grote stofboel in de cabine.”
WEEKEND!
De weegbrug laat zien dat het goed gemikt is door de laadploeg, alles blijft keurig binnen de toleranties. Met de nieuwe lading soja rijden we naar Almelo. Femke: “De soja wordt hier in Hengelo gelost door binnenvaartschepen, waarna het per vrachtwagen naar omringende veevoerproducenten gereden wordt. Daar wordt het dan bijgemengd bij het voer, wat vervolgens naar de boeren gaat met bulkauto’s.” In Almelo verdwijnt ook deze lading in een stortkoker, waar een grote vijzel het product afvoert naar de opslagsilo’s. Inmiddels is het vrijdagmiddag rond vier uur, en dit blijkt het laatste ritje voor deze week te zijn. Met gezwinde spoed stuurt Femke de MAN terug naar huis voor het weekend.
Iep van der Meer