BIGTRUCK REPORTAGE
ANCOTRANS: NIEUWE CHAUFFEUR, NIEUWE SCANIA
Stel, je wordt chauffeur en je krijgt meteen een nieuwe Scania als vaste auto. Het overkwam Jelmer Bos (20) bij Ancotrans in Schelluinen. Wij reden een dagje mee en gingen met hem de mist in. Letterlijk dan.
Het is nog donker als Jelmer de motor van zijn Scania 460R Super start. Ondanks het vroege uur hebben we al een bak koffie, een gesprek over de geschiedenis van het bedrijf en een complete rondleiding van het pand van Ancotrans, inclusief de werkplaats, achter de rug. Het is duidelijk dat Jelmer hart voor de zaak heeft.
KLEINE WERELD
Met beleid wordt de 40-voet reefer container van de stroom afgehaald. Terwijl buiten de flarden mist voorbij trekken, is het in de container een behaaglijke 20 graden. Jelmer inspecteert de temperatuur en de binnenkant van de container grondig voor we vertrekken. Ancotrans specialiseert zich in het transport van medicijnen, dat volgens de GDP-richtlijnen moet gebeuren. Dit betekent dat er strenge regels zijn voor de transporttemperatuur en de documentatie. Medische goederen kunnen namelijk erg veel geld waard zijn en al bij de kleinste ongeregeldheid wordt de hele lading afgeschreven.
Eenmaal op weg zien we geen hand voor ogen, het is erg mistig. Jelmer laat zich echter niet van de wijs brengen en stuurt zijn Scania door het kleine wereldje. Ondanks zijn jeugdige leeftijd is de groen met gele trekker zijn vaste vrachtwagen, iets waar Jelmer meer dan trots op is. “Ik heb altijd al chauffeur willen worden”, vertelt hij. Zijn vader heeft een timmerfabriek, maar regelmatig reed Jelmer met zijn neef mee, die chauffeur is. Toen is de liefde voor vrachtwagens ontstaan.
STAGIAIR
Toen hij 17 jaar was, stond Jelmer op de stoep bij Transportbedrijf Rien Boom. Hij ging aan de slag als zaterdaghulp in de werkplaats. Toen hij later stage moest lopen voor zijn opleiding, kon hij er op kantoor beginnen. Hij controleerde CMR’s en mocht later orders invoeren. Na de stage bleef hij één dag in de week werken. Een jaar later mocht Jelmer weer stage lopen: dit keer ging hij aan de slag op de planning.
Tijdens deze stage werd Transport Rien Boom overgenomen door het Deense transportbedrijf Anders Nielsen & Co, oftewel Ancotrans. Dit oude familiebedrijf is één van de grootste container transporteurs in Noord-Europa, met vestigingen in Denemarken, Duitsland en Zweden. Sinds 2018 is het bedrijf ook in Nederland. In 2022 nam Ancotrans Transport Rien Boom over. Momenteel telt het bedrijf in Schelluinen 41 eigen vrachtwagens en zo’n 35 charters.
Bij Ancotrans mag Jelmer zijn rijbewijzen halen. Als het bedrijf 15 nieuwe Scania’s bestelt, krijgt Jelmer een plan. Hij wil zo’n Scania. “Ik ben een groot Scania-fan”, legt hij uit. “Dus ik ben een beetje gaan vissen of ik er eentje mocht. Toen is gezegd: als jij je ADR en Tank-certificaten haalt, dan krijg je een Scania.” En zo kon het gebeuren dat Jelmer in mei vorig jaar zijn rijbewijzen haalde en een paar maanden later al de sleutels van een nieuwe Scania in ontvangst mocht nemen.
“Nul rij-ervaring, maar gelijk een nieuwe auto, dat maak je nergens mee”, glundert Jelmer. Na een klein half jaar staat er 33.000 kilometer op de teller van de 460R Super. “Ik ben er heel blij mee”, zegt Jelmer, alsof dat nog niet duidelijk genoeg was. Ondertussen zijn we aangekomen in Boxmeer, waar de container geladen gaat worden met medicijnen. Het is licht geworden, maar dankzij de mist is daar weinig van te merken.
NIEUWE SCANIA
DEENSE STIJL
Al snel mag Jelmer naar het laatste dok. Een uitdaging, want een tactisch geplaatste betonnen paal, een geparkeerde oplegger en een combinatie bij het naastgelegen dok maken het erg krap. Desondanks zet Jelmer de oplegger keurig tegen het dok. We mogen niet naar binnen, dus we wachten tot de container geladen is. Het is een mooie gelegenheid voor Jelmer om de chauffeur naast hem, met een fraaie Scania van F&R Transport, te vragen naar zijn lampjes in zijn raamstijl.
Ancotrans staat het niet toe dat er veel verbouwd wordt aan de vrachtwagens, maar toch laat Jelmer zich niet tegenhouden. Hij heeft de lampen in het interieur, de gordijnen en de kentekenplaathouder al vervangen. Onder de kastjes komt nog knopenleer en Jelmer wil wat extra lampjes bij de ramen. Achter het raam rept een bordje over Deense stijl. Jelmer: “Het uiterlijk is geen Deense stijl, maar toch wil ik de referentie maken. Ancotrans is ten slotte een Deens bedrijf.” Sterker nog, de Scania is ècht Deens. Nadat hij in Zwolle is gemaakt, ging hij eerst naar Denemarken. Overal op de Scania vinden we daarom Deense teksten en stickers terug.
VAKANTIE
Het is half negen als we groen licht krijgen om te vertrekken. De reefer is geladen met tien ton medicijnen. Vanavond moet hij naar de RWG Terminal in Rotterdam, maar we gaan eerst omkoppelen in Schelluinen. De mist is nog steeds hardnekkig. “Bij Ancotrans ben ik veruit de jongste chauffeur”, vertelt Jelmer. “Dit werk heeft een slecht imago. Dat is heel onterecht.” Jelmer houdt dan ook van zijn beroep. “Op de weg zijn, vind ik geweldig. Elke dag is anders. Als je kijkt waar je op een dag allemaal bent geweest, dan lijkt het wel vakantie.”
Meestal blijven de ritten van Ancotrans binnen de Benelux en Duitsland, maar soms mag Jelmer wat verder. Laatst mocht hij naar Oostenrijk. Overnachten in de Scania doet Jelmer regelmatig. “Dat vind ik helemaal geen probleem, zolang het wel nodig is. Als ik thuis kan komen, dan ben ik liever thuis.” Jelmer woont nog bij zijn ouders in Giessenburg. Laatst heeft hij een knalrode Polo GTI gekocht, gekieteld tot 284 pk. Daarnaast rijdt hij graag op de mountainbike of racefiets. Als het maar wielen heeft, dus.
UIT DE POLDER
Als we bijna terug zijn in Schelluinen trekt de hemel open en komt de zon tevoorschijn. Op de zaak wordt de container afgekoppeld en aan de stekker gelegd. Het is belangrijk dat de kostbare lading op temperatuur blijft. Jelmer koppelt een andere oplegger aan, met daarop een volle container met kleding. Omdat passagiers niet de containerterminal op mogen, heeft de planning het zo geregeld dat Jelmer daar niet heen hoeft vandaag. Met de nieuwe container gaan we op weg naar Venray. Onderweg stoppen we op de A15 voor een cappuccino en een gevulde koek: dit is vaste prik voor Jelmer.
De werkervaring die Jelmer heeft opgedaan op kantoor komt goed van pas als chauffeur. “Sowieso kent iedereen me”, legt hij uit. “Dan krijg je weleens wat extra’s gedaan. Daarnaast is het ook handig te weten hoe het er achter de schermen aan toe gaat.” Sinds de overname door Ancotrans is er wel wat veranderd, vertelt hij. “Transport Rien Boom was echt uit de polder”, lacht hij. “Ancotrans is een groot bedrijf. Het is minder flexibel.” Toch is hij zeker niet ontevreden. Ancotrans biedt andere voordelen. Zo deelt Jelmer via een speciale app graag foto’s met zijn collega’s uit Denemarken en Duitsland. Dankzij deze app krijgt hij een mooi inkijkje in het leven van andere chauffeurs binnen Ancotrans.
In Venray hoeft de container niet tegen het dok, maar mag de trailer afgekoppeld worden tussen andere containers. Van de planning krijgt Jelmer opdracht een trailer met een 20-voeter aan te koppelen. Bij controle van de verlichting blijken echter meerdere lampen kapot. Jelmer bedenkt zich geen moment en gaat aan de slag met een schroevendraaier. Alle kapotte lampjes worden vervangen. “Dat is een nadeel van veel koppelen. Je weet nooit wat voor trailer je krijgt”, zucht hij.
Bij de poort neemt Jelmer de bocht erg ruim. Jelmer verontschuldigt zich: “Ik ken dit type trailer niet zo goed. Met zo’n kontschuiver pak je toch snel een stoeprandje mee.” Het kenmerkt Jelmer zijn zorgvuldige manier van werken. Zijn rustige rijgedrag was al opgevallen. “Ik doe het graag voorzichtig”, vertelt hij. “Liever stap ik een keer extra uit dan dat ik denk: ik zie het wel.”
KAPOTTE LAMPJES
DROMEN
Dankzij de stages had Ancotrans ongetwijfeld al door wat voor vlees ze in de kuip hadden met Jelmer. Het zal de beslissing om hem direct een nieuwe Scania te geven een stuk makkelijker gemaakt hebben. Toch wil Jelmer niet tot aan zijn pensioen bij Ancotrans blijven. “Mijn droom is om later voor mezelf te beginnen”, legt hij uit. “Liefst met een dikke Scania V8. Ik droom ervan om met een vrachtwagen eens via de Brennerpas naar Italië te rijden.”
Terug naar kantoor wil Jelmer voorlopig niet, hoe graag zijn collega’s dat ook willen. Jelmer wil lekker blijven rijden. Terug in Schelluinen ontvangen de planners hem hartelijk. Zijn collega’s vinden het leuk dat BIGtruck hem in het zonnetje zet. Toch zijn ze ook een beetje bezorgd. Ze vragen: “Jelmer heeft toch niet de hele dag over zijn Scania zitten praten, hè?”
Maarten van der Westen