BIGTRUCK VINTAGE
DE VOLVO F88 VAN WILLEM ‘SIGEUR’ TEMMINK
Hoe Willem Temmink aan de bijnaam ‘Sigeur’ komt wordt meteen duidelijk. Het is vandaag slechts tijdens het rijden, uit piëteit voor zijn passagier, dat er in de cabine van zijn Volvo F88 geen sigaar uit zijn mond steekt maar normaal is dat standaard.
Willem mag gerust een oude rot in het vak genoemd worden, want met zijn 73 jaar is hij nog steeds achter een vrachtwagenstuur te vinden. Iets waarmee hij al op zijn 18e begon. “Ik ben er wel tien jaar tussenuit geweest", zegt Willem, “toen heb ik een horecazaak gehad. Maar dat was nog intensiever dan chauffeur zijn. Zeven dagen in de week in de weer, dat was me toch wel wat te gortig.” Een rekensommetje leert dus dat Willem al 45 jaar chauffeur is. Respect voor deze man!
FIJNE HERINNERINGEN AAN DE F88
Zijn chauffeursleven bracht hij door bij diverse bedrijven, hij reed daardoor ook met verschillende merken en, zonder een wanklank over enig ander merk, geeft hij wel aan dat hij een Volvo liefhebber is. Hij rijdt ook - wat anders - in een Volvo personenauto. “Ik heb de prettigste herinneringen aan een F88 en een F89", zegt hij daarover, “en ben dan ook gelukkig met de trekker, die ik nu zelf bezit." Echter staat niet zijn naam op de cabine, maar die van Lewiszong, hoe zit dat dan?
“Bij dit bedrijf doe ik hand- en spandiensten en zit ook nog regelmatig op de bok. Meestal een dag of 2, 3 per week, dat vind ik nog steeds leuk om te doen. Daarnaast heb ik er een prima verstandhouding mee, de mannen geven me veel vrijheid en ik heb ook bij hen in de werkplaats de Volvo helemaal mogen restaureren. Kom daar nog maar eens om. Uit respect en dankbaarheid voor alle hulp en raad, heb ik hun reclame op de Volvo gezet. En gelukkig wordt dat gewaardeerd. Het is hier net een grote familie. Ik heb wel een door mij uitgekozen kleurencombinatie op de Volvo gezet, simpel en - in mijn ogen - correct voor de tijd waarin deze Volvo modellen in grote getale op de weg te zien waren.”
GEEN HAAST
Terug naar de Volvo, die Willem in 2017 kocht. “Deze komt uit Frankrijk en ik wist dat er werk aan zat en had al een beetje rekening gehouden met tegenvallers", zegt Willem nuchter, “en natuurlijk kwamen die. Er was echter niets, dat onoverkomelijk was en weet je, ik had ook geen haast. Ik heb, naast de adviezen van Lewiszong, heel veel steun en medewerking gehad van John Craenen, die in het dagelijks leven onderhoudsmonteur is, voor alle duidelijkheid, niet bij Lewiszong. Die man is gewoon een handige duizendpoot. Zonder hem was het mij nooit gelukt. De Volvo is voor een groot deel uit elkaar geweest, maar de motor en cabine zijn niet van het chassis geweest. Dan werkte ik er samen met John aan en gaf hij me opdrachten, wat ik klaar of gedemonteerd moest hebben voor de volgende zaterdag. John kwam zo’n beetje iedere zaterdag klussen. Hij heeft ook al het laswerk gedaan, dat had ik zelf nooit voor elkaar gekregen, vrees ik.”
Willem en John maakten zelf deze gereedschapskist
MONNIKENWERK
Een korte opsomming van wat de mannen allemaal gedaan hebben: chassis grotendeels gedemonteerd, kaal gemaakt deels gezandstraald en in de lak gezet. Willem: “Dat heb ik grotendeels gewoon met de kwast gedaan, trouwens, het rode wat je ziet hebben we helemaal zelf gedaan, deels met de kwast en een deel met de verfspuit, zelfs het strak en spuitklaar maken van de cabine konden we zelf doen”, zegt hij met gepaste trots. “Qua techniek was er wat werk, maar eigenlijk viel dat niet helemaal tegen, we hebben de remmerij uit elkaar gehad, voor zowel de wielremmen als de remventielen
was in de meeste gevallen een grondige in- en uitwendige schoonmaakbeurt voldoende. De radiateur is door een specialist nagezien en weer in nieuwstaat gebracht. De grootste reparatie aan de techniek was de koppeling, die is compleet vervangen en we hebben gelijk de achterste krukaskeerring vervangen, daar je zit er dan toch al vlakbij. De rest had aan groot onderhoud genoeg en de motor hoefde gelukkig niet open. Doordat de motor in het chassis bleef, was het schoonmaken en verven daarvan wel een monnikenwerk, maar het houdt je van de straat, zeg ik dan maar.”
Na dik vier-en-een-half jaar, op 4 juli 2022 was het zover, de Volvo was klaar en werd door de RDW goedgekeurd en op kenteken gezet. “Hij is onlangs weer APK gekeurd en dat was gelijk de laatste keer, want in november wordt hij 50 jaar en is daarna vrijgesteld van APK. Niet dat zoiets een vrijbrief is om de boel te verwaarlozen natuurlijk”, zegt Willem er achteraan, “Je moet wel jouw eigen veiligheid en die van je medeweggebruikers in acht nemen.”
Wie heeft er nog een origineel radiofrontje voor Willem?
HET WAS EEN MOOI AVONTUUR
Op de vraag, wat nu, nadat de trekker klaar is en wellicht de handen weer jeuken om iets anders aan te pakken? “Welnee joh, het is een mooi avontuur geweest, ik heb er veel van geleerd en ben nog steeds druk met kleine dingetjes, zoals je aan iedere oldtimer hebt. Zo lijkt het alsof de stuurpomp niet zo lekker meer is en als dat opgelost is, zal er wel weer wat anders zijn dat me van de straat houdt. Ook dat vind ik leuk en leerzaam. En verder geniet ik ervan, ik rijd mee met oldtimer toertochten en bezoek evenementen, waar je gelijkgestemden ziet, zoals Wolluk Stock in Waalwijk. Dat mag toch wel, na al die jaren achter het stuur?” vraagt Willem. Het is hem gegund, wie doet hem dat na op zijn leeftijd en na een lang werkzaam leven?
ALCOHOLDAMPEN
De Volvo van Willem is van eind 1973, komt oorspronkelijk uit Frankrijk, wat onder andere te zien is aan de, voor ons doen, grote en zware 12.00 x 20 banden en de Franse tachograafijkingsplaatjes in de cabine. Verder is hij vergelijkbaar met de uitvoeringen, zoals in Nederland geleverd werd: 9,6 liter turbomotor met 260 PK, een 8-versnellingsbak, achteras met dubbele reductie, ouderwetse trapezium veren en een eenvoudige cabine voorzien van een slaapplaats.
Ook is het er nog één met luchtdruk bediende ruitenwissers, waarvan het luchtmotortje in de cabine onder het documentenbakje zit en daar, bij gebruik van de ruitenwissers, vrolijk in afblaast. Dat een chauffeur daardoor - luchtdrogers moesten nog uitgevonden worden en het remsysteem werd tegen vorst beveiligd met een soort spiritus - in de alcoholdampen zijn werk deed, zal een aanleiding voor de Zweedse constructeur geweest zijn om latere uitvoeringen van een elektrisch ruitenwissermechanisme te voorzien. Dat werd zo goed ontvangen, dat er ombouwsets voor ontwikkeld werden.
OPVOLGER 495 TIPTOP
De Volvo F88 was in 1965 de opvolger voor de Volvo 495 TipTop en werd op zijn beurt in 1977 afgelost door de F10/F12 serie. Oorspronkelijk had de F88 een roestvrijstalen grill, echter toen het zustermodel F89 in 1971 op de markt kwam, met een 12-liter motor van 330 PK, werd dit model uitgerust met een brede zwarte kunststof grill en andere ondergrill.
Niet veel later kreeg de F88 ook een smallere kunststof grill, van gelijke grootte als de eerder toegepaste rvs grill. Een slimme zet van Volvo, want veel oudere F88’s werden ‘verjongd’ door het monteren van een nieuw type onder en bovengrill. Er werd soms ook niet geschuwd om een F88 de looks van een F89 te geven en van de brede grill te voorzien.
Aan de stamtafel in de chauffeurscafés werd dan over een ‘Haagse’ 89’er gesproken. Alle F88 en F89’s hadden een kantelcabine, wat voor die tijd heel modern was. Dat hij met handkracht, geholpen door torsiestangen, gekanteld moest worden, vergde nogal wat spierkracht van de chauffeur of monteur. Op latere modellen kwam gelukkig een hydraulische cabinepomp.
BLADGEVEERD
Vanzelfsprekend werd deze modellenreeks regelmatig opgefrist en aangepast aan de veranderende tijd en wetgeving. De kleuren en bekleding in het interieur wisselden af en toe, een 16- versnellingsbak werd leverbaar en, tot grote vreugde van de chauffeur, werden soepeler paraboolveren leverbaar. Luchtvering was nog geen gemeengoed en dat was op de F88 dan ook nooit te bestellen. Met name de F88 was de vrachtwagen die Volvo definitief op de kaart zette in het internationale vrachtvervoer. Het is dan ook mooi om te zien, dat er nog steeds een trouwe schare van liefhebbers is, zoals Willem ‘Sigeur’ Temmink, die ervoor zorgt dat deze modellen behouden worden voor het nageslacht!
Willem kantelt de cabine, het hydraulische pompje is door hem en John aangebracht
Peter Winterswijk