BIGTRUCK REPORTAGE
EEN BIETJE MEER UITDAGING
Voor veel chauffeurs is de bietencampagne de mooiste tijd van het jaar. Om dat eens te ervaren, stapten we in bij Romea Janssen (23), die met een nieuwe DAF XG haar tweede campagne beleeft. De dag heeft heel wat uitdagingen in petto.
De plannen lopen ‘s ochtends vroeg al flink in de soep. Romea had vroeg in de morgen moeten beginnen, maar collega Dennis Venbrux staat met de DAF in Duitsland achter een collega die in de modder vaststaat. Het duurt maar liefst drie uur voor de gestrande vrachtwagen losgetrokken is. Dennis kan eindelijk vertrekken, waarna Romea het stuur kan overnemen. Veel later dan gepland kan ze op pad vanuit de standplaats van Hendricks Transport in Boxmeer naar de suikerfabriek in Dinteloord.
“Deze DAF rijdt 24/7”, legt Romea uit. “We doen twee diensten per dag. In de nacht rijd Dennis en overdag rijd ik. Normaal halen we twee ritten in een dienst, maar dat gaat vandaag niet meer lukken.” Romea is de jongste chauffeur bij Hendricks Transport. Anderhalf jaar geleden haalde ze al haar papieren. Bij haar tweede bietencampagne zit ze achter het stuur van een nieuwe DAF XG. Ze vindt het geweldig. “Da’s toch mooi”, glundert ze. “De snotneus van het bedrijf krijgt een gloednieuwe auto.”
LEUKSTE WERK
Twee van de elf vrachtwagens van Hendricks Transport rijden in de bietencampagne, die van september tot januari duurt. Het werkgebied van Hendricks Transport is het oosten van het land: van Limburg tot aan de Waal. “Dat is het leukste werk”, stelt Romea. “Ik vind de campagne echt prachtig. Het is vooral de sfeer met collega’s onderling. Maar het is ook een flinke uitdaging. Je bent natuurlijk met flinke gewichten onderweg. Daarbij kom je ook regelmatig op plaatsen die helemaal niet bedoeld zijn voor vrachtwagens. Dat kan weleens spannend zijn.”
Als we aankomen bij de fabriek van Cosun Beet Company in Dinteloord is het al half twaalf. Het is er een komen en gaan van vrachtwagens. Vlot zet Romea de combinatie tegen de put. Binnen tien minuten heeft de Knape walkingfloor alle bieten uit de oplegger geperst. Achter de put liggen de stapels suikerbieten metershoog. Het terrein is modderig en ligt vol losse bieten. De witte DAF van Romea is dan ook verre van schoon. Met zijn constante inzet is er geen tijd om hem te wassen. “Dit is geen werk voor chauffeurs die hun auto graag schoon houden”, lacht Romea.
PULP
Gelukkig hoeven we niet leeg terug naar het oosten: bij de suikerfabriek laden we bietenpulp. Dit restproduct ontstaat bij de suikerproductie en is bedoeld als veevoer. Met grote scheppen vult een grote shovel de oplegger. De pulp vliegt alle kanten op: het lijkt wel of het sneeuwt. Op het terrein ligt een laag papperige pulp die gevaarlijk glad is. Wegrijden moet dan ook heel voorzichtig. Wederom is er geen kans om de auto schoon te houden.
Bij de weegbrug blijkt dat de combinatie aan zijn limiet zit. “Het is wel een nadeel dat het raam bij de nieuwe DAF niet helemaal naar beneden kan”, stelt Romea. “Dat is bij sommige weegbruggen echt lastig.” Verder is ze erg te spreken over de nieuwe DAF. “Het is een hele verbetering. Ten opzichte van de oude XF is het comfort echt verbeterd.” Romea roemt het gebruiksgemak van DAF: “Alles is logisch ingedeeld en makkelijk te begrijpen. Je rijdt er zo mee weg.”
VEEHOUDERIJ
Romea wilde eigenlijk helemaal geen chauffeur worden. Vanwege haar liefde voor dieren volgde ze een veehouderij-opleiding. “Bij mijn toenmalige werk zeiden ze echter: je bent echt top met dieren, maar je bent pas echt enthousiast achter het stuur. Jij kunt overal mee rijden.” Via een vriend kwam ze toen bij Hendricks Transport, waar ze haar rijbewijzen mocht halen. Haar vriend is ook chauffeur: hij rijdt internationaal en is veel van huis. “Internationaal rijden trekt me wel”, zegt Romea. “Maar dan niet alleen en wel ver weg. Als ik alleen rijd, dan liever gewoon binnenland.”
Onderweg naar een boer in het Brabantse Raamsdonk vertelt Romea dat het rijden op de snelweg eigenlijk haar rustmomentje is. Ze moet er echter niet aan denken distributie distributiewerk te doen. “Dat heb ik even gedaan en lag me helemaal niet. Je rijdt alleen van industrieterrein naar industrieterrein. Dat geeft echt te weinig uitdaging.” Het rijden met zware ladingen maakt het werk in het losgestort extra leuk. “Het is een manier van rijden die je moet aanleren”, zegt ze. “Je moet er echt rekening mee houden, door bijvoorbeeld op tijd het gas los te laten en meer afstand te houden. Zeker bij slechte weersomstandigheden.”
UITDAGINGEN
Dat de campagne meer uitdagingen biedt, blijkt in Raamsdonk. In eerste instantie wil de navigatie ons door een tunnel van 2,2 meter hoog sturen. “Nou, het is niet echt cabrio-weer vandaag”, klinkt het vanachter het stuur. De alternatieve route voert door een smalle straat vol geparkeerde auto’s, waar de DAF maar net door past. We eindigen voor een bord dat een afgesloten weg aankondigt. Romea checkt de route op Google Maps. “Ik rijd niet blind ergens naartoe. Desnoods bel ik de boer of vraag ik het voor de zekerheid na bij een collega.” Na een krappe haakse bocht met paaltjes bereiken we onze eindbestemming. Ook hier blijkt het krap. Vol zelfvertrouwen rijdt Romea de combinatie helemaal naar achteren, waar de pulp gelost moet worden. “Gelukkig is de oplegger twee meter korter dan een standaard oplegger, want anders zou het niet lukken”, stelt ze.
Ook het lossen van de bietenpulp is een stoffige aangelegenheid. Terwijl de walkingfloor de lading uit de oplegger duwt, verdeelt de boer de pulp met zijn tractor. Romea houdt het vanuit de cabine goed in de gaten en rijdt regelmatig een metertje naar voren. Als de oplegger leeg is, veegt ze hem schoon. Juist op dat moment komt een hevige regenbui voorbij. Het boerenerf wordt nog modderiger en gladder. Een uitdaging voor Romea, die de combinatie achteruit een helling op moet rijden.
GEKKENWERK
De grootste uitdaging van de dag volgt echter als we bij de boer wegrijden. Terwijl Romea de uitrit verlaat, nemen twee auto’s onterecht voorrang bij een wegversmalling. Hierdoor is de draai niet meer te maken. Romea vraagt de automobilisten achteruit te rijden. De ene automobilist doet dit, maar een jonge gast in een auto weigert. Romea kan geen kant op. Terwijl het verkeer aan beide kanten opstroopt, blijft de jongeman staan. Als uiteindelijk andere automobilisten zich ermee gaan bemoeien, verzet hij de auto en kan Romea er met wat steken langs. “De hele week was het rustig, maar vandaag is echt gekkenwerk”, lacht ze terwijl we het dorp verlaten.
Met een lege oplegger gaan we op weg naar Beek en Donk om een nieuwe lading bieten te halen. Deze zal collega Dennis naar de suikerfabriek brengen, want anders loopt de planning in de soep. Het is al donker als we bij de bietenmuis aankomen. Vlot steekt Romea de DAF achteruit een smal boerenweggetje in. Terwijl de bieten de oplegger in stuiteren, arriveren de eerste auto’s die er niet meer door kunnen. Dit zijn precies die plaatsen waar Romea over spreekt als ze het heeft over uitdagingen in de bietencampagne. Gelukkig zit de oplegger na een paar minuten vol.
Terwijl Romea haar DAF weer over de smalle landweggetjes stuurt, dirigeert ze tegemoetkomende auto’s en een tractor inritten in de weg af. Ze laat zich niet gek maken. Op de hoofdweg blijkt een file te staan. “Dit wordt ook weer een uitdaging”, verzucht ze. “Niemand gaat ons er natuurlijk tussen laten.” Uiteindelijk lukt het toch en met 36,5 ton suikerbieten rijden we naar Gemert, waar Dennis het stuur gaat overnemen. De werkdag was korter dan gepland, maar Romea is tevreden. Haar tweede campagne bevalt haar goed. “Het werk, de nieuwe auto, de collega’s: het is echt tof”, zegt ze. “Het agrarische werk trekt me. Ik heb nog veel te leren, dus voorlopig doe ik dit werk nog wel.”
Maarten van der Westen