Van de Volkswagen Transporter werden sinds 1955 al bijna negen miljoen exemplaren gebouwd. Je ziet ze dan ook over de hele wereld en dat heeft het merk een enorme schare fans opgeleverd. Onlangs was het grootste VW Bus Festival ter wereld in Hannover. BIGtruck was er bij, uiteraard met passend vervoer in de vorm van een ID. Buzz Cargo en verbaasde zich over de talloze verschijningsvormen van de Volkswagen Transporter.
Wat ooit begon met een eenvoudige pen-schets van Ben Pon groeide uit tot een bestseller voor Volkswagen. Vooral de eerste exemplaren uit de T1 serie, en dan speciaal de Samba uitvoering met niet minder dan 23 raampjes, is een echt collectors item. Een exemplaar in nieuwstaat is rond de 150.000 euro waard vandaag de dag.
Dat is een behoorlijke waardestijging, want in 1950 had je voor 5.125 gulden al een nieuw exemplaar. De Samba uitvoering, met bankjes en al die ruitjes was waarschijnlijk een stuk duurder maar waarschijnlijk bedroeg de nieuwprijs nog geen tien procent van de huidige waarde.
Een Audi W12 blok in een busje!
CULTSTATUS
De eerste Transporters waren in de eerste plaats gewoon werkbusjes, maar al snel werden ze omgebouwd voor recreatieve doeleinden. Vooral in de Flower Power periode werden ze beroemd, met kleurige gordijntjes en handgeschilderde bloemen en Peace tekens. In talloze films zie je ze terugkomen en de Transporter in Flower Power uitvoering werd dan ook een echt tijdsbeeld. Ook van de latere uitvoeringen verschenen steevast camper uitvoeringen. De officiële uitvoeringen van Westfalia werden erg populair, maar vaak waren het ook gewoon handige ‘doe het zelvers’ die oude bestelwagens ombouwden tot camper. Op de tijdelijke camping bij het VW Bus Event in Hannover staat het er vol mee. Niet minder dan 6000 VW busjes bevolken de grasvelden rondom het Messe gebouw en dat is een bonte verzameling.
Onze ID. Buzz voor de rit naar Hannover
6000 BUSJES OP DE CAMPING
Busjes zo ver je kunt kijken dus, en in allerlei verschijningsvormen. Van gepimpte T1 busjes tot T3 modellen met een W12 motor er in, van chassis cabines met een caravan achterop tot peperdure 4x4 offroad campers waarmee je zo de woestijn in kunt. Dat, en alles wat je daar tussenin maar kunt verzinnen stond rondom de hallen van de Messe, inclusief een schaal 1 op 1 T1 van Lego en uiteraard talloze Flower Power busjes. Minstens zo gevarieerd als de uitvoeringen van de busjes zijn de bezoekers zelf.
Van in leer gehulde hardrockers met tattoos en zware baarden tot hippy-meisjes, alles loopt er rond. In totaal zijn er volgens de organisatie 60.000 kaartjes verkocht voor het festival. Het zegt iets over de populariteit van de Transporter. Het driedaagse evenement vond plaats in de hallen, en vooral op het buitenterrein van de Messe. Op een enorm podium traden de hele dag voor ons onbekende, maar in Duitsland razend populaire zangers en bands op, tientallen VW ‘Foodtrucks’ zorgen voor de inwendige mens en uiteraard is er bier. We zijn tenslotte wel in Duitsland.
MET DE ID. BUZZ NAAR HANNOVER
Om geheel in stijl naar Hannover te rijden, leenden we een ID. Buzz Cargo van Volkswagen. De in two-tone uitgevoerde elektrische besteller is een regelrechte hommage aan de T1, als je door je oogharen kijkt zie je de overeenkomsten. Toch is er niks klassieks aan de ID. Buzz. Neem bijvoorbeeld de veiligheid. In de T1 ben je ongeveer net zo kwetsbaar als op een brommer, maar gelukkig was de acceleratie van zo’n oer-busje ook vergelijkbaar met een Puch Maxi. In de hypermoderne ID. Buzz zit het met de veiligheid wel goed met de maximale 5-sterren rating in de NCAP. Onze ID. Buzz is voorzien van zo’n beetje alle opties, inclusief stoere 20-inch wielen. De achterwielen worden aangedreven door een 150 kW (204 pk) elektromotor en dat zorgt voor razendsnel optrekken als je dat wilt. Het is even wennen voor ons als echte ‘petrolheads’ maar we wennen snel aan de stilte en het rijcomfort. De actieradius van de bestelwagen met zijn 77 kWh accupakket bedraagt volgens WLTP-opgave 425 kilometer. Wij kwamen aan een verbruik tussen de 19 en 21 kWh per 100 kilometer, afhankelijk van de snelheid. Zo reden we in Duitsland 120 kilometer per uur, en dan is dat een heel netjes verbruik. Daarmee kom je dan in de echte wereld 385 kilometer, en daarmee is goed te leven.
OPLAADPUNTEN ZOEKEN
Met de volle accu komen we dan ook een heel eind, maar onderweg besluiten we bij een Aral pomp om toch nog even bij te laden. Alles zonder problemen, en we bereiken Hannover dan ook zonder ons zorgen te maken. Op de terugreis wordt het wel even spannend. We plannen een stop in het dorpje Achim bij Bremen waar een Shell Recharge lader staat. Met nog 8% in de accu’s als we de parking oprijden is er niks aan de hand, totdat die lader ‘außer betrieb’ blijkt te zijn. We besluiten het er op te wagen naar Fastnet in Delmenhorst, maar het is wel even billenknijpen om daar met 8% aan batterij heen te rijden. We scharrelen met 85 in het zog van een vrachtwagen over de Autobahn, maar we redden het gelukkig. Dat was een wijze les, laat het nooit op de laatste restjes stroom aankomen, want oplaadpunten op internet blijken niet altijd te functioneren!