BIGtruck Vintage
DE KLASSIEKERS VAN TOM REIJNDERS ZIJN IN AFRIKA GEWILD
Wie Reijnders zegt, zegt kolen en bulkwagens in Boxtel en de omgeving van Rotterdam. Maar Tom Reijnders is ook een groot liefhebber van klassieke trucks. Dat begon als hobby maar dat liep behoorlijk uit de hand.
Tom Reijnders begon in 2017 aan een nieuw bedrijf, Tom Holding. Hierin startte hij met de in- en verkoop van oudere trucks en onderdelen. Vijf jaar later heeft hij al meer dan 500 oldtimer- en youngtimer-trucks verhandeld en veel onderdelen. Waar mogelijk probeert Reijnders oude Volvo-trucks, Scania’s en in mindere mate vrachtwagens van DAF en Mercedes-Benz uit zonnige Europese oorden naar Boxtel te halen.
Daar worden ze gecontroleerd en met de talrijke onderdelen die Reijnders op voorraad houdt, klaargemaakt voor de verkoop, wat in de meeste gevallen export betekent. Naast dit werk is Reijnders ook mede-directeur van een familiebedrijf dat al sinds lange tijde kolen-gerelateerde producten exporteert en verhandelt.
GEEN ELEKTRONICA
Tom: “Vijf jaar geleden zijn we gewoon begonnen met het aanbieden van oudere modellen waar nog geen elektronica in zit, maar die wel heel robuust zijn gebouwd. We verhandelen meest Volvo’s en Scania’s, maar zoals gezegd ook andere merken.” Hij legt uit dat hij daarbij moet zorgen voor een constante stroom van bruikbare, meest gebruikte onderdelen, om de gekochte trucks die vaak tussen de 30 en 40 jaar oud zijn, weer verkoopbaar te maken. “Dus dan kom je bij een handelaar en je hebt twee spatborden nodig. Als hij er dan tien heeft liggen dan nemen we ze alle tien maar mee.”
YOUNGTIMER WORDT OLDTIMER
Tegelijkertijd raakte Reijnders goed op de hoogte van het reilen en zeilen van de oldtimer- en youngtimer markt in eigen land. “Je ziet de belangstelling verschuiven. De Scania-neusjes uit de zestiger jaren zijn niet echt meer in de mode. De generatie die daarmee reed, sterft domweg uit. Veel liefhebbers gaan voor een 141-model, dus met de V8-motor, maar ik merk dat de belangstelling voor de latere 142 en 143 toeneemt. Jongere belangstellenden zijn zelfs al gecharmeerd van de 4-Serie van Scania (In 1996 geïntroduceerd-red.) Aan de Volvo-kant is het hetzelfde. De F89 was zijn tijd ver vooruit, maar hoeft niet op veel belangstelling meer te rekenen. Zo worden youngtimers van zelf oldtimers.”
In recordtijd breidde Reinders de klantenkring uit naar tal van landen. “Importeren doen we vooral uit zuidelijke landen. Daar staat om wat voor reden dan ook nog relatief veel materieel stil, of het wordt nog af en toe gebruikt. Exporteren doen we naar heel veel landen. Denk aan Ierland, Verenigd Koninkrijk, alle grote Europese landen en Scandinavië. Maar sommige modellen gaan nog verder weg.”
LIEVER HET OUDE MODEL
Reijnders exporteert ook oude Volvo’s naar Afrika. “Daar willen ze het liefst het F12 model van Volvo uit de jaren tachtig hebben. En dan ook nog met bladvering. Ze hebben wel een punt. Die trucks zijn oersterk en de motoren hoeven nooit open, zo lang je ze maar een beetje onderhoud op z’n tijd geeft. In Congo geven ze meer voor een F12 dan voor het latere model, de FH12, die in 1993 op de markt kwam. Daar zat beduidend meer elektronica in en dat willen ze daar toch echt vermijden.” Een enkele keer belandde in Boxtel een drie-assige bakwagen van dit F12-type. “Dat is al sowieso zeldzaam, maar in Bolivia rijden ze daar graag mee. En ook graag met de eenvoudige, bewezen techniek. Dus die exporteerden we naar Zuid-Amerika.” Reijnders geeft aan dat hij merkt dat Nederlandse handelaren in gebruikt materieel en bijbehorende onderdelen sinds de Oekraïne-oorlog voorzichtiger zijn geworden. “Dat hoor en zie ik zo om me heen, en het verbaast me niet. De situatie is er niet zekerder op geworden.”