BIGtruck Column: Jarno van den Noort
Fietsstraat: De rode weg naar de hel
Afwisseling, ik vind het fantastisch! Bij het bedrijf waar ik werk hebben we diverse werkzaamheden. De ene keer heb ik een meerdaagse rit en rijd ik naar distributiecentra, de andere dag bezorg ik spullen voor winkels. Tijdens zo’n winkelrit trok ik laatst de pijnlijke conclusie dat een fietshelmplicht niks gaat oplossen aan het aantal ongevallen met fietsers. Het gaat er namelijk niet om dat je iets op je hoofd zet, maar dat je iets in je hoofd aanzet.
Onlangs moest ik naar een winkel waar ik een grijs verleden eerder ben geweest. Ik kon het nog voor de geest halen hoe ik ongeveer moest rijden. Dus dit ritje leek niet erg spannend. De rit ernaartoe verliep soepel. Ik nam de afrit, manoeuvreerde over een aantal rotondes en draaide rechtsaf het centrum van het stadje in. De tijd had niet stilgestaan en de haat voor auto’s was goed zichtbaar. De Dorpsstraat was namelijk veranderd in een rood geasfalteerde fietsstraat. Op een groot blauw verkeersbord pronkte een afbeelding van een fietser met daaronder de tekst: Auto’s te gast.
Ik voelde mij vereerd om te gast te zijn in dit leuke dorpje. Ik verwachtte een warm onthaal met majorettes, de plaatselijke fanfare en een lintje van de burgemeester. Helaas is de realiteit anders, want dit soort straten zijn helemaal niet gastvrij. Eerder de weg naar de hel. Hier had de gemeente ook goed haar best gedaan om het de chauffeur zo moeilijk mogelijk te maken. Ik moest afremmen voor geparkeerde auto’s en bloembakken ontwijken als Max Verstappen. En ondertussen opletten dat je niet wordt ingehaald door een opgefokte bakfietsmoeder die haar nageslacht op een te kleine fiets naar school probeert te duwen.
De winkel waar ik moest lossen bevond zich aan mijn rechterkant. Dit betekent dat ik over de blinde kant de losplek op moet steken. Van mijn gevarenlichten, achteruitrijlichten en piepjes, waren de bestuurders van het stalen ros niet onder de indruk. Ze fietsten nog snel achter mij langs of gingen in de dode hoek staan. Een heer op een speed pedelec sjeesde nog snel voor mijn cabine langs. Blijkbaar mag deze supersonische e-bike wel 45km/h in de fietsstraat. Hierbij racete hij rakelings langs mijn spiegel heen. Deze man heeft een paar grote ‘cojones’ of hij heeft erg veel vertrouwen in zijn fietshelm.
Deze fietshelm willen ze trouwens verplicht stellen voor 60-plussers om zo het aantal verkeersdoden te verminderen. Misschien is deze groep iets minder stabiel of schatten de snelheid van hun e-bike verkeerd in. Maar voor de rest van de fietsers heeft het geen enkele zin. Dat lukt alleen met een gedragsverandering. Zolang mensen weigeren hun gedrag aan te passen gaat de fietshelmplicht niks bijdragen. Fietsers moeten beseffen dat ze erg kwetsbaar zijn. Ook met een helm verliezen ze het altijd van een 40-tonner. Gedragsverandering is jammer genoeg erg moeilijk. Alle campagnes over de dode hoek hebben tot nu toe ook niks geholpen.
Toch moeten binnensteden bevoorraad worden. Zolang de winkels zich in het centrum bevinden zullen fietsers en vrachtwagens de fietsstraat moeten delen. Maar verander dan wel even de tekst op het verkeersbord, want auto’s zijn hier niet te gast. Auto’s zijn hier vogelvrij.