BIGTRUCK REPORTAGE
DE MEMOIRES VAN TIM DE JONG
TIM HEEFT EEN HEEL MOOI LEVEN GEHAD
Ik heb een heel kleurrijk en afwisselend leven gehad. Dat begon na de studie in Driebergen die uiteindelijk leidde tot mijn eerste baan bij de legendarische Jaap Dik, die mij als junior redacteur in augustus 1987 op de kleine uitgeverij in Monnickendam aannam. Ik had al mijn diploma’s, diensttijd afgerond en een BE-rijbewijs. Tijdens mijn IVA-studie werkte ik in de weekenden als sportverslaggever voor de Amersfoortse Courant waarvoor ik over basketbal en voetbal schreef.
Maar mijn hart lag bij auto’s en mobiliteit. Al snel bewoog ik als benjamin in Jaaps team met alle klussen mee en zo leerde ik het journalistieke vak. Van de koude grond, in de praktijk.
Om een beetje kosten te maken, het ging goed daar in Monnickendam, kwamen Jaap en ik overeen dat ik mijn truckbewijs mocht gaan halen. Jaap wilde meer artikelen over de truckwereld in Automobiel Management, dus ik ging lessen op een Mercedes 1217 bakwagen.
Zonder al teveel problemen werd hier ook het aanhangwagenrijbewijs aan toegevoegd.
Intussen kwamen de uitnodigingen binnen en zag ik op een van mijn eerste persreizen hoe Scania elektronische dieselregeling introduceerde op de 143 V8 470, een absolute primeur in die tijd. Mijn eerste persreis was overigens met Jan van Gelderen, die met een groep naar MAN in Braunschweig afreisde om bouwvoertuigen te gaan bekijken.
Onder de indruk van een stuk in Automobiel Management over een lijndienst tussen Rotterdam en Moskou, probeerde ik mee te gaan op zo’n rit. Ik kon nu tenslotte rijden. De foto van de gele DAF 2800 Super Space Cab is er nog steeds, het kostte mij en de chauffeur een pakje Marlboro om de dienstdoende agent op het Rode Plein de andere kant op te laten kijken. Legendarisch is de grensovergang Brest, tussen Polen en het huidige Wit-Rusland. We kwamen daar aan op de avond van 5 augustus. En zoals jullie weten, ben ik de zesde jarig.
Maar daar dacht ik op dat moment nog niet aan. De Russische douane bekeek mijn paspoort. Ze lieten me uitstappen en ze namen me mee naar een aparte kamer. Ik was niet op mijn gemak. Zou ik als journalist ontmaskerd en gearresteerd worden? Zo zat ik enige tijd in de kamer, totdat op een gegeven moment 2 douaniers binnenstapten en mij mijn paspoort teruggaven en zeiden: Herzlichen Glückwunsch zum Geburtstag! Het tijdverschil tussen het westen en de Sovjet-Unie was toen nog twee uur, dus op mijn horloge was het nog 22:00 uur op 5 augustus.
Met Jan van Gelderen maakte Tim zijn eerste, van vele persreizen
In 2010 maakte ik voor Truckstar weer zo’n rit, met de jongere chauffeur Jan-Pieter Floor, die dit vak was gaan doen naar aanleiding van de reportage die ik 20 jaar eerder voor Truckstar had gemaakt. Rusland zag er toen heel wat moderner uit dan destijds.
Wat buiten de truckjournalistiek niet vergeten mag worden: in 1990 zat ik bij de eerste lichting freelancers die Autoweek de Nederlandse markt opbracht. Voor dit blad schreef ik over gebruikte auto’s. In datzelfde jaar richtten drie collega’s en ik ook het ANWB-blad ProMotor op. Voor dat blad reed ik in de zomer van 1996 met mijn toen nieuwe Yamaha een rit naar Portugal met beste vriend Wim, die ik die zomer precies 25 jaar kende. Het magazine is er nog altijd, het is een begrip in de motorwereld.
In het najaar van 1996 werd mijn zoon Robbin geboren. Reden om in dat jaar in vaste dienst te gaan bij Reed Elsevier. Ik werkte er tot 2006. Bij Pieter Wieman ontwikkelde ik mij verder tot een journalist met een groot netwerk, onder andere ook in de trailerwereld. Mooie persreizen maakte ik in die tijd, zoals naar Egypte, Brazilië, Korea en de Verenigde Staten.
Maar het bloed kroop waar het niet gaan kon. Ik wilde liever weer freelancen, liefst ook iets met motoren. Vanaf 2007 was ik weer freelance. Vele ritten voor Truckstar volgden: naar Athene, Istanbul, boven de poolcirkel, Servië, Zuid Italië, Spanje, Marokko, Ierland, noem maar op.
Ik kijk erop terug als een gouden tijd. Ik had voldoende opdrachtgevers en het ging me voor de wind, zelfs in crisisjaar 2009.
In dat jaar maakte ik de Truckstar-Amerikareis mee naar de Mid American Trucks Show in Louisville. Die zou ertoe leiden dat ik naast mijn trouwe Yamaha FJ motor, ook nog een Harley-Davidson Road King kocht. Ik had er precies de leeftijd voor en genoot er vrijwel elk weekend van. Rijdend mediteren.
Toch moest er zakelijk iets gebeuren, ik wilde mee met digitale media. In 2011 richtte ik met Iep van der Meer Trailertotaal.nl op. We hadden meteen prima adverteerders in de vorm van Thermo King, TIP en Pacton.
Vanwege Wikileaks, een bekende website die o.a. nieuwslekken publiceert, belde Iep met mij. Hij vroeg wat ik vond van de term Iepieleaks voor publicatie van spionagefoto’s in de truckindustrie. Een perfecte naam die perfect getimed was, want de hele truckindustrie moest de cabine faceliften vanwege de komst van de euro 6 norm. Dat gaf een stortvloed aan spionagefoto’s en prachtige online statistieken. In de truckindustrie werd Iepieleaks een begrip.
Als gevolg van die gebeurtenissen konden we ons niet verder ontplooien bij Truckstar. Datzelfde gold om andere redenen ook voor accountmanager Dirk-Jan Verhoef, met wie ik uitstekend overweg kon.
Zo stonden Iep, Dirk-Jan en ik aan de wieg van BIGtruck Online Magazine. Dat was hard werken, vooral in de begintijd toen het nieuwe merk zijn weg nog zocht. Een nieuw medium zonder uitgever en zonder drukkerij en papier. Ook geen abonnees. Er was nog niet zoveel goeie onlinesoftware beschikbaar, maar het kwam terwijl BIGtruck ontstond.
Ik kende Jan Dronkers nog van vroeger en die wist met zijn IT-specialisten de juiste IT-formule voor BIGtruck te vinden, samen met Dirk-Jan en zo groeide er iets moois.
Dat zag de truckindustrie ook. Nooit en te nimmer hebben de truckmerken ons enig moment laten vallen, zij erkenden de expertise, onze praktijkervaring en deskundigheid.
Intussen groeide de belangstelling voor BIGtruck, met name ook op YouTube en andere sociale mediakanalen, want van meet af aan werd er gefilmd. Ook hier heeft BIGtruck een pioniersrol vervuld en kwam onze visie uit dat onze klanten omschakelen naar online adverteren.
De Volvo Ocean Race rit was een hoogtepunt, met Evert, Niels en Iep
Alsof het nog niet druk genoeg was, had ik ook contact met Barend Luiting van Aftersales Magazine. We konden uitstekend met elkaar overweg en al snel werd het idee geboren voor een Aftersales Truck Magazine. Dit werd dankzij het ijzeren netwerk van Rob Küchler en Jos Veldhuisen, die ik nog kende uit de Jaap Dik-tijd, nog sneller een succes dan BIGtruck. Domweg omdat Aftersales nog geprint werd en omdat online adverteren in de beginjaren van BIGtruck nog in de kinderschoenen stond.
Inmiddels zweren relaties ook bij online adverteren en vaart BIGtruck een gezonde koers. Zo kon ik mijn winkeltje weer laten floreren, maar was de tijd van lange ritten wel een beetje voorbij.
Een mooie uitzondering was de rit met vier Volvo’s van Barneveld naar Alicante in 2014, naar de startplaats van de Ocean Race. Is te vinden op het YouTube-kanaal van BIGtruck. Ik vond het een van mijn mooiste ritten.
Inmiddels heb ik, tegen mijn verwachting in, het tienjarig bestaan van BIGtruck mogen meemaken. En in maart 2024 bestaat Aftersales Truck Magazine 10 jaar.
Graag had ik de efficiëntieslag die de wereld te wachten staat door olie voor elektriciteit in te wisselen verder meegemaakt. Ik ben flink onder de indruk van Tesla’s Masterplan 3, een studie die laat zien hoe de wereld in 2050 CO2-neutraal kan zijn. Het verbaast me dat niet veel meer bedrijven zulke plannen maken en hierin gaan samenwerken voor een betere, schonere en vooral koelere wereld.
Ik had graag verder beschreven hoe de branche en de vervoerswereld in transitie gaan om uiteindelijk geheel emissievrij te worden. Dat dat gaat lukken staat voor mij vast.
Tim de Jong. Hij overleed op 4 januari 2024 na een gevecht tegen kanker.
Tim’s laatste bijdrage aan BIGtruck was een artikel over het 10-jarig bestaan van BIGtruck dat hij in oktober 2023 publiceerde. “Mooi artikel Tim, wees trots op jouw aandeel! Voorlopig een verhaal met een komma, hoezeer de punt ook in zicht komt. Hoop dat het nog even duurt voordat die er staat!” schreef ik op LinkedIn. De punt staat nu definitief… Wim Schreuder (Tim’s beste vriend)
Tim de Jong