BIGTRUCK ROADTRIP
ROAD TRIP NAAR ITALIË
BIGTRUCK REPORTAGE
ROAD TRIP NAAR ITALIË
Onze eigen William Siben maakte een Roadtrip naar Zwitserland en Italië, waar hij niet alleen een truckshow bezocht, maar ook mocht rijden met de schitterende Volvo FH16 van Zurkirchen.
Het is nog vroeg op woensdagochtend wanneer de wekker afloopt. Het is altijd even wakker worden als je geen koffie drinkt (I know, slechte chauffeur). Vandaag moet ik niet op tijd de deur uit voor werk op de truck, maar om met de auto naar Schiphol te rijden. De reis brengt me deze keer naar Zwitserland, Malters om exact te zijn. Als je dat bekend in de oren klinkt, dan klopt dat, want daar is de firma Zurkirchen gevestigd. Na een eerder bezoek aan dit mooie bedrijf, begin dit jaar, kreeg ik de vraag of ik terug wilde komen in de nazomer, om mee te gaan naar een truckshow in Noord Italië. Daar kun je moeilijk nee tegen zeggen natuurlijk!
Eenmaal in de lucht zie ik dat we aardig dezelfde route vliegen als die ik in januari met de auto reed, al was toen over de grens bij onze oosterburen alles flink wit door fikse sneeuwval. Ik zie Arnhem onder ons door gaan, en via Keulen gaan de zuid oostwaarts richting Frankfurt, waar we afbuigen naar het zuiden, om parallel langs het zwarte woud af te dalen, waar we nog net geen uur na vertrek soepel het rubber op het asfalt van Basel airport laten plaatsen. Bij aankomst staat Armins chauffeur Ivan al op me te wachten, top service weer zo. Na een gezellige rit met geklets over van alles en nog wat, komen we aan bij de firma. Moeders komt net terug van school, waar zij de kids heeft opgehaald, en ik word onthaald alsof ik thuis ben. Een paar van de bussen van de firma arriveren en worden afgetankt en gewassen. Ook Armin arriveert even later achter het stuur van een touringcar, net klaar met een rit. Na even gezellig bijkletsen halen we een paar lange houten tafels tevoorschijn, en wordt er voor iedereen lunch gehaald.
SCANIA 4 SERIE TORPEDO
Na de lekkere pizza ga ik met Armin en Ivan op pad voor wat foto's van 2 van de touringcars van de firma. Ondertussen krijg ik bericht van Nick Wright, een Engelsman die we ook uitgenodigd hebben voor de truckshow. Hij komt na de rit vanuit Engeland ook naar Malters met zijn gerestaureerde Scania 4-serie torpedo (meer over deze truck in een latere editie van Bigtruck). Nadat hij eenmaal is aangekomen, doen we met zijn allen nog even een drankje alvorens te genieten van een welverdiende nachtrust.
POETSEN EN FOTOGRAFEREN
De volgende dag begint typisch Nick Wright stijl met de truck parkeren in de wasstraat, en met de hand alle hoeken en gaten van de truck volledig te wassen, ook alle boutjes en dergelijke aan de binnenkant van het chassis niet te vergeten uiteraard. Als hij na een paar uur merendeels klaar is, komt chauffeur Patrick aangereden met de inmiddels zeer bekende FH van Zurkirchen, en neemt zijn plek in in de wasstraat om de Volvo nog even een goede wasbeurt te geven na zijn werkdag. Dan gaan Armin en ik op pad voor nog wat extra foto's van een paar van zijn andere trucks. Armin en ik koppelen de inmiddels 33 jaar jonge Volvo F16 af, zodat ik met die truck, gevolgd door Nick in zijn torpedo, nog even de lokale bergen in kan gaan voor wat mooie plaatjes. Toch een compleet andere wereld hier vergeleken met januari, maar net zo prachtig mooi. Mooi om beide topmodellen van hun tijd naast elkaar te zien op de plaatjes, beide in bijna perfecte staat. Eenmaal terug bij de firma, en de F16 weer aangekoppeld, drinken we met zijn allen nog even wat na, om de volgende ochtend bijtijds weer klaar te staan voor vertrek richting het Comomeer in Italië.
VIA CHIASSO
Het schemert nog op vrijdagochtend, als we beide diesels opstarten, en onze weg zuidwaarts aanvaarden. Ik volg in de personenauto om het mini konvooi te sluiten, en onderweg uiteraard nog wat mooie beelden te maken van de trucks. De zon komt ondertussen op, en de kilometers asfalt rollen in gestaag tempo onder ons door. Vlak voor de Italiaanse grens stoppen we bij een tankstation met parking, waar Patrick en vriendin met de FH op ons staan te wachten. Zij zijn die nacht al vroeg begonnen, en hebben de werkdag in het zuiden van Zwitserland er al op zitten. Na de pauze steken we met 3 trucks de grens over bij Chiasso, en rijden we via Como naar Lecco, om aan de oostkant weer noordwaarts te rijden richting de showlocatie bij Mezzola. De locatie is omgeven door hoge bergen aan de noordkant, en Lago di Mezzola aan de zuidzijde. Het is net of we op een camping zijn aangekomen voor een vakantie, prachtig!
TRUCKTEAM IN THE VALLEY
Nadat in de loop van de ochtend alle trucks present zijn, kan de show officieel van start gaan. Truckteam in the Valley 2.0, waarbij de 2.0 duidt op het feit dat dit de tweede locatie is waar de show plaatsvindt. Eerdere edities vonden plaats zo'n 10 minuten verderop, maar de locatie werd te klein. In totaal staan er zo'n 230 trucks opgesteld. Veelal trucks uit het thuisland, in typisch Italiaanse stijl met chromen accenten en felle kleuren. Het team van Enjoy Driving is aanwezig met hun Scania ''Drive-In'' die op diverse shows de grote winnaar was, inclusief diverse trucks die een custom interieur van hen hebben geïnstalleerd. Ook sieren er diverse oudere trucks, waaronder Scania 2-, 3-, en 4-series, Volvo's uit de F-reeks en ook een originele Iveco Turbostar. Een flink uitgedoste Renault Magnum mag ook niet ontbreken op de show. Naast ''onze'' trucks zijn er nog een paar Zwitsers aanwezig, waaronder Muller met de Indiana Jones, Vowa, en JMT met een Volvo, en de Scania van de 26 jaar jonge Justin, die onlangs helaas is overleden.
Er zijn ook 3 trucks present uit Nederland. Kees Hol met zijn Silver Griffin Scania, een DAF XG+ van VDM Cargo, en een DAF XF space cab van Vink uit Langerak. De sfeer is zeer gezellig, en in combinatie met de omgeving, en de 30+ graden het hele weekend, is het een waar zomers feestje. Het is daardoor geen overbodige luxe om tussendoor ook een duik te nemen in het meer om even af te koelen. Op de zondag doen we de gezelligheid nog een keer over, en worden de prijzen uitgereikt. Tweede plaats Oldtimer ging naar 'onze' F16, en Nick mocht het goud voor de oldtimers in ontvangst nemen. Top 3 best of show was: 3 - de Volvo FH van Zurkirchen, 2 - Vowa transport en de grote winnaar was Enjoy Driving met de Drive-In.
DRIE NEDERLANDERS
ZELF TERUGRIJDEN MET DE F16
Omdat Armin eerder naar huis moet voor een rit met de touringcar is de eer aan mij om de schitterende Volvo F16 met oplegger door de Alpen terug naar huis te rijden. Nadat we alles weer ingeladen en klaar hebben, vertrekt Patrick ook vast richting Malters. Met zijn koeltrailer mag hij op zondag gewoon door Zwitserland rijden. Na de laatste groeten blijven er uiteindelijk nog een handjevol trucks staan om de nacht door te brengen, en parkeert Nick zijn torpedo langs het water naast de Volvo. We creëren onze eigen soort mini camping, waarbij de oldskool verlichting op de F16 met trailer een mooi warm sfeertje maakt. In het donker zet Nick ook nog even de verstralers achterop de cabine aan, zo komen we zeker geen licht tekort.
ITALIAANSE FIETSER
Ik slaap deze nacht in hotel F16. Nu was ik wel een beetje jaloers op Nick zijn standairco, zelfs met de ramen een stukje open is het nog flink warm de hele nacht. Rond 5:45 uur starten we beide de 16 liter motoren en lopen we alles nog even na voor vertrek. De meeste andere trucks hebben de weg naar de uitgang ook al gevonden. Ik moet even de bocht ruim nemen om door een hek te rijden, om dan via het verharde pad parallel aan het spoor naar de uitgang te rijden. Ik word vergezeld door Nick zijn zoon Thomas, die al snel onder een deken in slaap valt in de bijrijdersstoel. We draaien de weg op, en rijden weer via de oostkant van het Comomeer dezelfde route terug naar de grens. Onderweg op de SS36 richting Lecco krijg ik nog bijna een hartverzakking, wanneer in het schemer een fietser zonder licht op de 90 km/u weg met dubbele rijstroken fietst, waar geen vluchtstrook is maar een vangrail aan beide zijden. De linkerstrook was al relatief druk, dus ik kon even de remmen goed testen.
ALS EEN ZONNETJE
De oude F16 Globetrotter, een truck met ruim 1,7 miljoen kilometer op de klok rijdt als een zonnetje. Ook het schakelen gaat lekker soepel, en het filerijden in Como is ook prima te doen. De grens is lekker rustig, dus zijn we er in no time doorheen, alleen checkt Nick nog even bij een beambte voor de tol of alles correct is. Onderweg geven de matrixborden al aan dat de Gotthardtunnel afgesloten is, dus ik besluit Patrick even te contacteren. Bij Bellinzona besluiten we even pauze te maken, meteen even 45 minuten op die mooie ouderwetse ronde schijf te zetten, en op antwoord te wachten van Patrick. Die deelt mee dat ik met trailer niet over de berg heen kan, maar Nick die wat meer tijdsdruk heeft, met een losse trekker wel. Thomas stapt weer bij Nick en Louise in, en gaat mooi de berg over.
SAN BERNARDINOPAS
Ik neem de omweg via de San Bernardinopas richting Liechtenstein. Patrick vertelde me dat hij het een van de mooiste stukjes van Zwitserland vindt. En daar kan ik het niet mee oneens zijn. Omdat er ook wegwerkzaamheden zijn, kom ik ook even in wat file te staan, en krijg ik de kans om goed te genieten van het uitzicht. Ik zit al mooi hoog in de bergen, en het zonnetje brandt er goed op los. Van het ene uitzicht ga ik, onderbroken door wat tunnels, naar de volgende. Met de ramen een stukje open, soepel roerend door de versnellingen, en de 485 paarden in galop onder de cabine, is dit toch wel de gaafste rijervaring op een truck die deze 35-jarige jongen heeft gehad. Na Chur buig ik af naar het westen richting Zürich, waar de weg ook een stuk vlakker wordt, en alles weer snelweg is. De hele rit viel me al op dat ik continu knippers krijg van andere chauffeurs, en velen zullen toch wel wat nekklachten hebben overgehouden want de oude Volvo trekt genoeg aandacht. Bovendien kennen veel chauffeurs Armin of Patrick wel, dus het is lekker gezellig onderweg.
Na de pauze pak ik de korte route en neem bij Wädenswil de afslag om via Baar naar de 14 te steken richting Luzern. Aangekomen op de zaak koppel ik af in de hal, en rij ik meteen even door voor nog een klusje. Nog even een reserve trailer ophalen bij de Aldi. Na zo'n 12 uur onderweg te zijn geweest, en 451 kilometer op het schijfje te hebben genoteerd, staat de nog steeds glimmende F16 weer op stal. Wat een rit, wat een machine, en wat een route was het om te mogen rijden. Een ervaring voor in de boeken. Na nog even een belletje met Nick blijkt dat ook hij het totaal niet erg vond dat de tunnel afgesloten was tot nader order. Ook zijn rit was er een om voor altijd te herinneren. Na nog even nagepraat te hebben met Silvia, neem ik een lekkere douche, en zoek ik mijn bed op. De volgende dag vlieg ik terug naar Nederland. De week is voorbij gevlogen, en de ochtend erna leek het bijna een mooie droom te zijn geweest, maar laat mij die droom dan maar met regelmaat hebben!
William Siben