BIGTRUCK VINTAGE
DE VOLVO F7 VAN STEFAN BLOEMEN
Regelmatig duikt Stefan Bloemen met zijn unieke Volvo F7 op tijdens truckshows. Nadat hij voor het eerst door mij gespot was bij de oldtimershow op de kade in Veghel, bij Jumbo met zijn Norfolk Line trailer er achter, kwam ik hem later in het Rotterdamse havengebied tegen met een 20 voet container chassis.
Nu duikt hij weer op tijdens het oldtimer evenement in Waalwijk, dat altijd op de tweede zondag van augustus plaatsvindt. Dat evenement is een aanrader, met oldtimer vrachtwagens, personenwagens, tractoren, motorfietsen, bromfietsen, een onderdelenmarkt, live muziek en nog heel veel meer. Voor de liefhebber: zet maar vast in de agenda van 2025! Het terrein is prachtig en de toegang is gratis.
FULL-TIME CHAUFFEUR
Ik heb Stefan leren kennen als een bescheiden man, die - samen met vrouw Silvia en dochter Nienke - weet te genieten van de uitjes met de Volvo F7. Een kleine introductie, Stefan, die in de eerste vijf jaar na zijn opleiding als expediteur - auto bevrachter werkte, stapte in zijn vakanties regelmatig achter een vrachtwagen stuur en reed dan door heel Europa. Het chauffeursleven beviel hem zo goed, dat hij uiteindelijk fulltime chauffeur werd en elf jaar op Italië en Zweden reed. Daarna heeft hij vast op Engeland gereden en momenteel werkt hij met onderlossers in het aardappeltransport.
20.000 KILOMETER OP DE KLOK
Toen Stefan een eigen oldtimer vrachtwagen wilde hebben, ging hij op zoek naar een geschikte Volvo. “Ik had nog geen bepaald type op het oog, het belangrijkste was, dat ik er één vond, die binnen mijn budget paste en in goede staat verkeerde. En het moest een Volvo zijn.” Hij ging een aantal trekkers bezichtigen, F10 en F12’s en kwam even veel keren gedesillusioneerd thuis. “Ik heb de middelen niet voor een uitgebreide restauratie en ik gaf de moed al bijna op, totdat ik in 2006 deze F7 vond. Hij is van bouwjaar 1982 en was op dat moment al 24 jaar oud. Hij zag er, afgezien van wat vuil en missende delen, niet verkeerd uit en ik viel zowat van de bestuurdersstoel toen ik de kilometerstand zag. Op dat moment stond er slechts iets meer dan 20.000 kilometer op de teller. De verkoper zei dat die stand klopte en bij navraag werd dat ook door de Volvo dealer bevestigd. Deze trekker had dus nog geen 1.000 kilometer per jaar gereden.” Als Stefan dit vertelt, glimmen zijn ogen van trots. Wie koopt er nu een trekker om niet te gebruiken, vragen wij ons af. Stefan zegt: “Hij was van een internationaal controlebedrijf en volgens zeggen werd de trekker ingezet om een ijk trailer in de haven te verplaatsen. De eerste jaren van zijn werkzame leven heeft hij in Antwerpen doorgebracht en daarna was hij in het Rotterdamse havengebied aan het werk.”
GEEN SHOWTRUCK
De trekker verkeerde in zo’n goede conditie, dat Stefan er eerst 5 jaar mee gereden heeft. Hij hoefde alleen maar onderhoud uit te voeren en gebruikte deze periode om aan onderdelen, voor een toekomstige restauratie, te komen. Toen hij dat alles bij elkaar had, inclusief het zeldzame zeilen rek op het dak, werd de F7 in 2011 uitgebreid onder handen genomen en kreeg als laatste een verse laklaag. Stefan: “Het kleurenschema hebben wij eenvoudig gehouden, waarbij wij de oorspronkelijke kleurstelling grotendeels aangehouden hebben. Het moest beslist geen showtruck worden, want ik wil dat hij er uitziet alsof hij klaar staat om op pad te gaan voor de volgende rit.” De Volvo ziet er ook uit als een goed onderhouden werkpaard. ‘
VAN HUIFTRAILER NAAR 20 VOET CONTAINER
Nadat deze horde genomen was, dacht Stefan over een oplegger en zijn inspiratie vond hij in de bijgaande foto van de fa. Haukes, die ook Volvo’s F7 op de weg had en daarmee onder andere in opdracht van de Norfolk Line reed. Stefan vond een geschikte wide-spread Pacton trailer en kreeg toestemming om de Norfolk Line kleuren en reclame te gebruiken. “Bijna net zoals op de foto van Haukes", glundert Stefan. Dat hij daarmee veel bekijks had, moge duidelijk zijn. In deze samenstelling heeft hij een aantal jaren gereden, tot hij te horen kreeg, dat de stalling, waar de combinatie in stond, opgezegd zou gaan worden. “De schrik sloeg me om het hart, want waar laat je zo’n spul staan, zonder dat hij onder je kont wegrot of ten deel kan vallen aan vandalisme?”, was zijn terechte vraag. Na rijp beraad werd besloten om de trailer aan een liefhebber te verkopen. Die kwam uiteindelijk uit België en daarmee was een deel van de kopzorgen weggenomen. De familie Bloemen pakte in die tijd flink door, want ook hun woonhuis ging in de verkoop en een nieuwe woning werd gebouwd. Uiteraard met een ruime stalling voor de Volvo. “De loods was eerder klaar dan het huis, dus je weet wel waar zijn prioriteiten liggen”, oppert zijn vrouw Silvia met een brede lach. Stefan vervolgt zijn verhaal: “Na de verkoop van de trailer hebben we een 20 voet container chassis gekocht en daar een container voor gekocht. Toen je mij in Rotterdam tegenkwam, ging ik de koopcontainer ophalen.” In de periode tussen het verlaten van het oude huis en de oplevering van het nieuwe huis, hebben de Bloemens in een caravan gewoond en de container als opslag, c.q. schuur gebruikt.
PLEZIER VAN NOORD DUITSLAND TOT SPANJE
Na het in gebruik nemen van de nieuwe woning, ontfermde Stefan zich over het containerchassis. “Die heb ik, aan de hand van wat foto’s, de uitstraling van een Rentco huurchassis uit die tijd gegeven, dat leek me wel wat en qua kleuren past het ook goed. En, zoals je ziet, gebruiken we de combinatie voor recreatieve doeleinden, zoals dit weekend Wolluk Stock. Verder bezoeken we ieder jaar een stuk of 4/5 oldtimer evenementen in binnen- en buitenland. Met twee Duitse vrienden hebben we nog een mooie tocht door Frankrijk, Andorra en een stuk van Spanje gemaakt. Die laatste reis was in de corona tijd, waarin reizen problematisch was, maar voor vrachtwagens en hun chauffeurs was het een uitzondering. We hebben het er maar op gewaagd en het ging best goed. We bleven wel van de snelwegen af, maar dat heeft ook zijn charme. Kortom een geslaagde tocht en het karretje heeft zich goed gehouden.” Stefan heeft er duidelijk plezier in om te vertellen over hun avonturen. “We zijn in 2019 ook nog met wat vrienden naar de Retro Truck Show in Gaydon (UK) geweest, dat is ook een hele belevenis en de Engelsen weten de F7’s te waarderen. Daar reden er, volgens mij, ook meer rond dan bij ons. Op evenementen, waaronder de Historischer Containerumschlag Hamburg, wordt ook weleens van oplegger gewisseld, gewoon voor het plaatje en zo is het ook gebeurd dat er een SeaLand container en zelfs een Astran oplegger achter hing. Iedereen vindt dat dan prachtig en zo maken we mooie herinneringen.”
Stefan vervolgt: “De laatste jaren vinden we het steeds leuker om een rondje door de Eifel te maken, wat we dan ook enkele malen per jaar doen. Vaak alleen, maar soms ook met andere oldtimer vrienden. Omdat we niet zo ver van de grens wonen, valt de afstand best mee en het is voor ons de dichtstbijzijnde mogelijkheid om in een prachtige omgeving terecht te komen en de auto lekker te kunnen laten werken in de heuvels. Ff binnendoor naar de grens om de kosten van de BZM (het voormalig Eurovignet) te vermijden. Voor Duitsland zelf hebben we een vrijstelling voor de tolwegen.”
VRIJSTELLING TOLWEGEN
ONDERHOUD IS BEHOUD
Gevraagd of er nooit iets kapot gaat aan zijn Zweedse schone, stelt Stefan me gerust. “Natuurlijk is er weleens wat aan de hand, hij is inmiddels 42 jaar oud, dus dat mag dan wel. Maar tot nu toe niets ernstigs. Laatst merkte ik dat de temperatuur opliep, zodra we in de heuvels kwamen. Toen bleek dat de radiateur deels dichtgeslibd was. Het koelwerk en de thermostaat zijn toen vervangen. Die reparaties worden altijd uitgevoerd bij een Duits bedrijf, waar ze nog plezier in het werken aan oude vrachtwagens hebben. Een aantal van mijn Duitse oldtimer vrienden heeft daar ook hun auto’s in onderhoud. Dus dat zit wel snor. Met goed onderhoud en de juiste behandeling, verwacht ik er nog heel lang mee te kunnen doen. En wegdoen? Geen denken aan!” Met deze opmerking maakt hij mijn laatste vraag overbodig. Dat we Stefan, samen met zijn vrouw en dochter, nog maar vaak mogen zien bij evenementen!
NOG WAT VOLVO F7 FEITEN:
De Volvo F7 volgde, eind 1978, de succesvolle F86 op en werd in 1979 als eerste Volvo verkozen tot Truck of the Year. De serie werd parallel met de F10/F12 serie ontwikkeld als lichte variant daarop. Oorspronkelijk had men een verkleinde F10 cabine in gedachten, maar dit zou allemaal te zwaar uitpakken. Daarom werd er voor de cabine teruggevallen op een vergrote versie van de ‘Club van vier’ cabine, zoals ook op de kleinere F4 en F6 gemonteerd werd. Deze cabine werd, met vooraan rubber blokken en achteraan schroefveren, op het chassis gemonteerd, waardoor ook de cabine ophanging licht kon blijven. Er werd ook een slaapcabine (net als op de trekker van Stefan) geleverd, maar dat was ook een simpele en lichtgewicht uitvoering, met één bed. De serie werd wereldwijd verkocht en was ook in Australië en Amerika een succes. Door zijn lage eigen gewicht en daardoor een relatief hoog laadvermogen werd hij voor allerlei transporten ingezet, ook in tankvervoer, waar iedere kilo telt. Voor het zware werk was een 16 versnellingsbak leverbaar in combinatie met de 220 PK sterke intercooler motor. Standaard werd echter een 8 bak gemonteerd.
De ‘Club van vier’ cabine was ontworpen in Frankrijk in opdracht van vier vrachtwagenproducenten: Volvo, DAF, Magirus Deutz en Saviem. Saviem werd overgenomen door Berliet, die op zijn beurt onderdeel van Renault Véhicules Industriels (RVI) werd en Magirus Deutz werd onderdeel van Iveco. Door de overnames komen wij de cabines ook tegen op andere merken, waarbij Renault een groot gebruiker werd en er zelfs een torpedo uitvoering van maakte. Ook op de Nederlandse Terberg kippers werd de F7 cabine geleverd. De Volvo uitvoering voldeed overigens als enige aan de strenge Zweedse veiligheidseisen en was voorzien van extra verstevigingen. De F7 serie werd in 1985 opgevolgd door de FL7 serie.
Peter Winterswijk