BIGtruck RoadTest
Volvo FH wil zich opnieuw bewijzen
Vorig jaar vernieuwde Volvo de FM, FMX en de FH series. Met een nieuw front, aanpassingen in het interieur en nieuwe techniek is Volvo weer helemaal up to date. De hoogste tijd dus voor een BIGtruck RoadTest op onze route naar de Belgische Ardennen!
De zilvergrijze FH460 Globetrotter combineert prachtig met onze Pacton oplegger. De trekker is ingetogen sjiek, en helemaal op stroomlijn geoptimaliseerd. Dat is ook de reden dat er geen zonneklep op de auto zit. Helaas moeten we zeggen, want zonder zo’n zonneklep is het toch altijd een beetje een blote billengezicht. Toch zien we dat steeds vaker op testauto’s want het scheelt toch net weer een paar promille aan brandstof te besparen als je hem weglaat. Daar is vast heel lang en zorgvuldig aan gerekend door allerlei ingenieurs en dat bewijst ook meteen wat een losse lichtbak of een lampenrek op het dak doen voor het verbruik. De exacte cijfers daarvoor hebben we niet, maar het is best aardig om dat eens uit te rekenen.
Gladgestreken
Zoals gezegd, de FH kwam uit Zweden zonder zonneklep en met een, nog experimenteel stroomlijn pakket. Zo zijn alle randjes langs de lampen zijn nu voorzien van een rubber afdichting en zijn de rubberen flappen onder de zijdeuren zijn wat langer. Verder zijn er extra afdichtingen gemaakt aan de voorkant van de deur bij de opstap en zijn er nieuwe deurverlengers aangebracht. Minder opvallend zijn de spiegelhuizen. Ook die zijn nu wat ronder dan voorheen. Het zijn minimale aanpassingen, maar de optelsom van al die details zou aan het einde van de rit toch weer moeten resulteren in een verbruik dat toch weer een bepaald percentage lager ligt dan voorheen. Alles voor het verbruik en de uitstoot, dat is duidelijk.
Fueleco+
De nieuwe grille met de V-vormige koplampen doen de Volvo goed. Het verschil met de vorige generatie is niet groot maar je ziet toch meteen dat dit een nieuw model is. Nieuw zijn ook de clignoteurs op de deuren. Dat zorgt voor extra veiligheid in de dode hoek. Verder is er het Dynamic Steering systeem met actieve ondersteuning. Dat betekent dat de Volvo zelf ingrijpt als je buiten de lijntjes kleurt. Verder is de truck voorzien van de nieuwste D13K motor met Turbo Compound techniek en de nieuwste software, genaamd Fuel Package Fueleco+. Dat zorgt volgens Volvo voor een extra brandstofbesparing van 2% door allerlei slimme nieuwe aanpassingen. Zo gaat de cruise control nog beter om met de topografische kennis, slaat de motor al na 1 minuut af en is de stuurpomp voorzien van een variabele opbrengst. Ook is er een nieuwe, 2 cilinder compressor aan boord die alleen werkt als dat geen gevolgen heeft voor het verbruik. Als deze mode is ingeschakeld zie je op het dashboard een symbooltje met de letter E verschijnen. Handmatig terugschakelen kan dan niet, want alles wordt dan zo optimaal mogelijk gedaan door het systeem zelf. Dit, in combinatie met de 2.31:1 achterasreductie, zorgt voor ervoor dat de motor bij 84 km/h maar 1000 toeren maakt.
Driver trainer
Tijdens onze testrit worden we begeleid door een driver-trainer van Volvo Trucks Nederland. Zijn taak is om ons te instrueren over het juiste gebruik van de truck, maar ook om het verbruik te beïnvloeden. We maken meteen duidelijk dat dit niet de bedoeling is. Wij rijden zoals we dat altijd doen, namelijk met een snelheid rond de 84 km/h, en we halen in als er iemand langzaam voor ons rijdt. In de Ardennen krijgen we het advies om de truck zelf het werk te laten doen op de Eco-stand. Dat betekent dat de Volvo zo zuinig mogelijk omhoog kruipt rond de 1000 toeren of zelfs lager. Dat gaan we dus niet doen. Er is werkelijk geen chauffeur die een berg beklimt met een 460 pk truck in spaarstand. Bovendien, als je met wat meer toeren omhoog gaat ben je sneller boven, en hoeft de auto minder lang zwaar te werken. De enige manier om terug te schakelen in de Eco mode is door de kickdown in te trappen, en dat doen we dan ook. Het gevolg is een heerlijke levendige Volvo die de flinke klimetappes op de route naar de grens bij Prüm heerlijk vlak strijkt. De gemiddelde snelheid is keurig en het verbruik blijkt achteraf gewoon netjes.
Conclusie
De nieuwe FH is voor ons inmiddels een oude bekende, zeker na de rit die we vorig jaar al maakten naar Zweden voor J.P. Vis. Het interieur is niet schokkend veranderd ten opzichte van de vorige generatie. Zo is er bijvoorbeeld ook bij de nieuwste versie maar weinig ruimte voor de bijrijder. Verder kennen we de FH als een gerieflijke, en goed afgewerkte cabine met een prima bed en voldoende opbergruimte. Ten opzichte van de FH500 met Turbocompound die we een jaar eerder reden, presteert de nieuwste FH met 460 pk erg goed met een verbruik dat op het vlakke traject toch al heel erg richting de 20 liter op de 100 gaat. En ja, theoretisch zal het allemaal nog beter kunnen, maar het verbruik dat wij hier noteren is een reëel cijfer dat iedere chauffeur kan evenaren met 40 ton en een normale trailer.
