BIGtruck Ladytrucker
Ladytrucker in het schroot bij Riwald Recycling
Eef Verhaag uit het Limburgse Tegelen rijdt voor Riwald Recycling op een Volvo FH 420. ,,Een oud beestje wat er bijna uit gaat, maar mij bevalt ie prima,’’ aldus de chauffeur. BIGtruck reed een dagje mee met Eef tijdens een rit van Almelo naar Rotterdam en terug.
Riwald Recycling kennen we natuurlijk van het Riwald Dakar Team, maar het geld wordt verdiend met het recyclen van metalen. Daarvoor zet het bedrijf acht eigen trucks in, en met één van die auto’s gaan we een dag op stap. Als we aankomen op het grote terrein van Riwald Recycling in Almelo staat Eef Verhaag met een aantal collega’s buiten met een bak koffie. Wanneer wij ook een bakkie hebben stappen we in de gereed staande Volvo FH. De zwarte truck ziet er met zijn FH16 grille indrukwekkend uit, maar het is ‘slechts’ een FH420. Eef: ,,De meeste trucks hier zijn heel wat sterker gemotoriseerd maar ik kan hier prima mee leven. Ik heb er veel schik mee en het is voor nu mijn vaste auto, en dat is wel fijn’’. Eef is de hele week van huis en vaak slaapt ze bij Riwald Recycling op het terrein in de truck. ,,Heen en weer rijden naar Venlo werkt niet, en ik overnacht ook regelmatig onderweg. We rijden meestal naar Rotterdam op en neer, maar we komen ook dagelijks in Osnabrück en soms tot in Zuid-Duitsland. Doordat ik in de auto slaap, maakt het mij niet uit waar ze me heen sturen, ik heb altijd mijn spullen bij me’’.
Van paarden naar schroot
Intussen rijden we tijdens de eerste officiële tropische dag van het jaar de A1 op. Eef heeft het tempo er lekker in met de Volvo. Ze vertelt hoe ze in het oud ijzer terecht is gekomen, want dat had ze van te voren niet zo bedacht: ,,Ik heb mijn groot rijbewijs gehaald omdat ik veel met paarden deed. Niet alleen paardrijden, maar ook wat handel, en later voor een transportbedrijf ook het transport. Ik ben met paarden heel Europa door geweest, van Oost Europa tot in Ierland aan toe. Prachtig werk, maar ook heel intensief. Als je stil staat moet je voor de paarden zorgen en dat is leuk, maar ook best druk. Toen alles vorig jaar door de Corona stil kwam te liggen in de paardensport, kwam ik in contact met Riwald. Ik kende de mannen al uit de paardenwereld, en ze vroegen of ik niet voor hun wilde rijden. Het is natuurlijk heel wat anders om met zo’n kipper te rijden maar het bevalt me prima. Het laden en lossen gaat vanzelf en ik hoef eigenlijk alleen maar een beetje op te letten met het kippen. Dat is met deze 85 kuub kipper wel een dingetje namelijk. Als er een klont ijzer bovenin blijft hangen in de kipper dan is dat link. Opletten dus, maar verder is het gewoon leuk werk’’. Intussen zijn we bij Amersfoort waar we de A28 op draaien.
Banden
In de metaal recycling is bandenschade iets wat je regelmatig oploopt door inrijdingen op de terreinen. Ook Eef heeft daar zo haar ervaringen mee opgedaan maar onlangs gebeurde dat zelfs op de snelweg. ,,Ik reed op de A12 bij De Meern toen er ineens een groot stuk ijzer onder een trailer die voor me reed vandaan kwam. Ik kon dat nooit ontwijken en ik reed er met de linker wielen overheen. Het resultaat was dat alle zes banden aan die kant er onder vandaan klapten, inclusief de voorband. Je wilt niet weten hoe hard zo’n truck dan ineens linksaf wil. Ik had de volgende dag gewoon spierpijn van het trekken aan het stuur. Ik wist de beladen combinatie echter wel rechtop aan de kant te krijgen. Later bleek dat het stuk ijzer een afgebroken landingspoot was van een trailer. Die poot heb ik ook meegenomen als bewijs, want dat verzin je niet toch? Gelukkig stond alles keurig op de camera van Rijkswaterstaat waardoor de Poolse eigenaar van de trailer achterhaald kon worden’’.
Knipijzer
Intussen zijn we in het Rotterdamse aangekomen waar de lading HMS 1 ijzer gelost moet worden. ,,Dit is ijzer met een bepaalde lengte wat ze hier verschepen naar het buitenland. We moeten het op de kade lossen waarna het meteen in een zeeschip geladen wordt’’. Nadat de deuren geopend zijn gaat de Stas kipper omhoog. Daarbij stort het ijzer met donderend geweld op de kade, maar de helft blijft hangen. Nadat Eef de kipper heeft laten zakken rijdt ze even hard achteruit om dan te remmen. Er komt beweging in de lading, en nu stort ook het laatste ijzer uit de oplegger als ze hem weer kiept. Vervolgens moeten we naar Nieuwegein waar een lading zogenaamd ‘knipijzer’ moeten laden. Eef: Dat is veel lichter materiaal wat ze in Almelo verwerken tot kleine stukjes. Daarna gaat dat ook meestal weer naar Rotterdam’’.
Teamwerk
In Nieuwegein wordt de kipper geladen met het zogenaamde knipijzer wat stevig aan wordt gestampt door de kraan. Hier is de 85 kuub grote Stas kipper uitermate geschikt voor, want dit materiaal is relatief licht. Zelfs met het stevig aanstampen wordt het laadvermogen van de trailer nog niet gehaald, maar vol is vol. Dat stampen is overigens wel een dingetje. De hele combinatie danst behoorlijk als de stamper in de bak wordt gezet door de kraan. Als de trailer vol is, wordt er eerst koffie gedronken aan tafel bij de familie Vianen, waarna we weer koers zetten naar Almelo. Eef heeft het zichtbaar naar de zin achter het stuur van haar Volvo. ,,Zoals ik eerder al zei had ik nooit verwacht dat ik ooit in deze business terecht zou komen maar het werk bevalt me uitstekend. Natuurlijk was het vervoer van paarden ook erg leuk om te doen, maar dit werk ligt me ook erg goed. Daar komt bij dat het bij Riwald erg leuk werken is. Het is echt een team daar hoe mensen met elkaar om gaan. Als Limburger had ik in het begin wel eens wat moeite om het platte accent te verstaan maar ook dat went al behoorlijk’’. Eén ding is wel duidelijk, Eef mag dan een paardendame zijn, een Pennymeisje is ze beslist niet!
