BIGtruck Reportage
Geluk met een grote Q
“Voor mij zijn er maar drie dingen belangrijk: mijn kinderen, de thuissituatie en het werk. Deze drie dingen zijn allemaal goed.” Chauffeur Junior van Eiter (34) kijkt me vanachter zijn stuur aan en lacht zijn tanden bloot. “Ik doe wat ik wil doen. Ik ben helemaal gelukkig.”
Junior heeft alle reden om gelukkig te zijn. Hij mag zijn dagelijkse werk doen achter het stuur van een nieuwe Mercedes-Benz Actros GigaSpace. Op de zijkant van de spierwitte wagen prijkt een grote letter Q, die verwijst naar zijn werkgever Q Expresse. Echter niet de enorme rode letter, maar de forse zwarte bullbar voorop trekt de meeste aandacht. Hij geeft de Actros een unieke en stoere uitstraling. Met recht is Junior supertrots. Hij heeft niet voor niks het bedrijfslogo, de felrode Q, in zijn haar geschoren. De Actros is Juniors vaste auto. “Ik begon op een Scania, maar dat was helemaal niet mijn ding,” zo vertelt hij. “Daarna kreeg ik een tweedehands Actros, daar was ik veel blijer mee. Ik weet niet wat het is, ik heb gewoon meer vertrouwen in dit merk, in de techniek. Nu heb ik sinds kort deze nieuwe Actros. Dit is een jongensdroom.”
Stena Line
Vanochtend zijn we om 9 uur vertrokken bij het kantoor van Q Expresse in De Lier. Junior stuurt de vrachtwagen naar de terminal van Stena Line, op slechts een paar minuten afstand. Hier is het een drukte van belang, want de veerboot is net aangekomen. Junior komt een trailer oppikken, die net uit Groot Brittannië is gekomen. Op de terminal is de trailer snel gevonden. Q Expresse verhuurt vrachtwagens met chauffeur aan andere bedrijven. Het is afwisselend werk: de bestemming van een trailer kan een paar kilometer verder zijn of in het buitenland. Het onbekende blijkt ook nu. De trailer op de terminal zou vol moeten zitten met fust, maar hij zit nauwelijks halfvol. Junior belt de planner van de opdrachtgever, die hem zegt de trailer naar Aalsmeer te brengen. Daar staat een lading bloemen en planten klaar die weer naar de boot moet.
Zeldzaam
Q Expresse is opgericht door Ali Korkmaz, die in 2005 begon met een enkel bestelbusje. Ondertussen rijden er 15 vrachtwagens bij het bedrijf. Ali rijdt zelf ook nog: kantoorwerk is niks voor hem. “Omdat ik zelf ook rijd, weet ik precies wat er speelt bij de chauffeurs. Dat vinden ze echt een voordeel.” Het bedrijf vervoert met name groente en fruit voor verschillende opdrachtgevers. Het werk is afhankelijk van de opdrachtgever: zo rijdt Junior momenteel vooral bloemen en planten. Het bedrijf staat overal voor open. “We hebben werk genoeg. Op dit moment zoeken we chauffeurs om verder te groeien, maar goede chauffeurs zijn zeldzaam. Ik neem niet zomaar elke chauffeur aan,” vertelt Ali.
Niet stressen
Toen Junior bij Q Expresse begon, had hij nog geen ervaring als chauffeur. Na enkele banen in de bezorging en in de evenementenbranche besloot Junior zijn groot rijbewijs te halen. Hij werkt nu vijf jaar voor Ali. “In het begin was het wel lastig,” vertelt Junior. “Vroeger belde ik Ali regelmatig als er iets was. Hij zei dan: jij kan dit. En dat was ook zo. Tegenwoordig ben ik veel meer relaxed. Voor elk probleem is een oplossing.” “Nu ben ik zeker van mijn zaak. Gisteren moest ik nog een kilometer achteruit rijden, omdat de navigatie me verkeerd stuurde. Je moet dan gewoon rustig blijven en niet gaan stressen.” Junior is helemaal op zijn plaats bij Q Expresse. “Het bedrijf is net een grote familie. Ik zie mezelf hier wel zitten tot mijn pensioen.” Hij lacht: “Ali heeft me sowieso gezegd dat ik deze auto tot mijn pensioen moet houden.”
Bloemenkarren trekken
Zonder vertraging arriveren we in Aalsmeer, waar Junior de wagen vlot tegen het dok parkeert. Eerst gaat het fust de trailer uit. Bij een ander dok staat een lading geurige bloemen en planten klaar. Junior rijdt alle karren zorgvuldig de trailer in. “Een beetje bloemenkarren trekken is niet erg. Dan blijf ik een beetje in beweging,” lacht Junior. Met een volle trailer stuurt Junior weer richting Hoek van Holland. “Ik hou van de afwisseling. Nu rijd ik even alleen nationaal, maar als ik wat anders wil, dan kan dat. Het liefst rijd ik op Frankrijk, met zijn bergen en mooie uitzichten. Dat is echt genieten. Ik spreek alleen geen woord Frans.” Junior heeft nog niet overnacht in de nieuwe Mercedes. “Ik wil nog wat aanpassingen maken. Er moeten bijvoorbeeld nog een magnetron en een televisie in.” De buitenkant is al helemaal af. “De bullbar was het idee van Ali,” vertelt Junior. “Ik vind het geweldig. Je ziet mensen kijken, vooral kinderen vinden het gaaf. Eén keertje toeteren en je hebt hun hele dag goed gemaakt. Ik geniet daar echt van.” Ook dochter Jaydy en zoontje Jahlion zijn gek op de nieuwe Actros: ze rijden graag mee.
Rotondes
Op de terugweg trotseren we wederom alle rotondes tussen de A4 en Hoek van Holland. Het is een goede test voor de digitale spiegels van de Actros. Junior is er erg over te spreken. “In het begin moest ik even wennen, maar het is goed te doen. Alleen in het donker achteruit rijden is iets lastiger. Het is wel de toekomst.” Het is kwart over één als we het terrein van Stena Line weer op rijden. Helaas blijken de exportdocumenten van de lading niet in orde. Pas als de opdrachtgever de documenten heeft geregeld, mag de trailer het terrein op. In overleg met de planning wordt hij in de buurt geparkeerd. Junior gaat met een losse trekker de terminal op om een lege trailer aan te koppelen.
Documenten
Het is even zoeken tussen alle andere witte trailers, maar al snel kunnen we met de nieuwe trailer de terminal verlaten. De lege trailer is bestemd voor Maasdijk, een ritje van negen minuten. Nadat de trailer in drie kwartier is volgeladen, moet hij weer naar de Stena terminal om de boot naar Groot Brittannië te halen. Helaas blijken ook voor deze trailer de documenten niet in orde. Ook deze trailer wordt elders geparkeerd, waarna Junior voor de derde keer vandaag een trailer ophaalt van de terminal. Wederom een kort ritje: hij moet geladen worden op de Westlandse veiling. Pas als deze trailer en ook de twee geparkeerde trailers op de terminal staan, zit de werkdag van Junior er op. “Meestal maak ik dagen van zo’n elf uur,” vertelt Junior. “Ik begin niet vroeg, maar ik ga meestal door tot een uur of acht ’s avonds. Maar dat vind ik geen probleem. Het is mooi werk, ik heb geen stress. En dan ook nog in de dikste wagen!” Het is duidelijk: voor Junior schrijf je geluk duidelijk met een grote Q.
