BIGtruck Roadtrip
Hightech op vollucht
De nieuwe Actros, vorig jaar nog Truck of the Year, rijdt al weer een tijdje rond in al zijn verschijningsvormen. Mercedes-Benz Dealer Bedrijven Roelofarendsveen nodigde BIGtruck uit om opnieuw kennis te maken met de Actros, maar dan met een model wat zij specificeerden. Wij staan altijd open voor leuke ritten en nieuwe ervaringen en dus werd er een rit bij gezocht naar Denemarken en Zweden. Tijdens de overhandiging van de nagelnieuwe Actros krijgen we uitvoerig uitleg over wat er allemaal op en aan de truck zit, en dat is nogal wat.
De Mercedes-Benz Actros 1848 GigaSpace die we mee krijgen van de dealer is een hele dikke. De truck is in een speciale blauwe AMG kleur gespoten en alle zwarte delen, inclusief de type-aanduiding is glanzend zwart gespoten. De trekker is rondom luchtgeveerd, inclusief de cabine en is verder voorzien van alles wat het merk maar kan leveren. Luxe, lederen stoelen, een standairco, een indrukwekkende audio installatie en dikke comfortmatrassen zijn slechts een greep uit de opties. Verder is de Actros voorzien van het digitale dashboard, met het grote scherm en met opties zoals navigatie en kan hij zelf sturen, al moet je het stuur nog wel zelf vasthouden. Verder is er de zwart gespoten zonneklep met vier dikke lampen erin en staat de trekker op fraaie glimmers van Alcoa.
“Het fraaie leren stuurwiel is eerder ingevet dan de opleggerschotel”
Vette hap
Nadat we al onze spullen ingeladen hebben worden we uitgezwaaid door de dealer om in Den Haag een geladen trailer op te pikken. Het loopt al tegen het einde van de dag en de oplegger is nog niet vol. We besluiten daarom om eerst wat te eten bij de Burger King. Binnen eten mag niet vanwege corona, en dat heeft tot gevolg dat het fraaie leren stuurwiel eerder vet is dan de nog maagdelijke opleggerschotel. Na de vette hap rijden we maar weer naar de trailer, waar inmiddels het nodige in zit. Voordat hij helemaal vol zit met stukgoed is het acht uur, en met de juiste papieren op zak vertrekken we naar het noorden. We rijden eerst naar Veenoord voor nog wat pasjes, een tolkastje en een enveloppe met noodzakelijke documenten voordat we de nacht in rijden. Normaal neemt een verse chauffeur in Veenoord de oplegger over in verband met de uren, maar aangezien wij samen rijden, kunnen we zelf door naar Denemarken. Tim rijdt het eerste stuk Duitsland in. Via de B213 naar de A1, en dan omhoog richting Puttgarden.
Nieuwerwetsigheden
Met de verlichting van de Actros is niks mis, en de indrukwekkende lampen in de zonneklep zijn zo fel zijn dat we ons zelf bijna verblinden als het licht op een verkeersbord schijnt. De trekker is volledig luchtgeveerd, en dat geldt ook voor de cabine. Het resultaat is een heel fijn rijdende truck. Ondanks al die luchtbalgen voelt het strak aan, en zonder dat kenmerkende geknik waar de vorige generatie van de Actros soms last van had. Echt een aanrader, die luchtgeveerde vooras. De enthousiaste Mercedes vertegenwoordiger repte verder over verbeterde software voor de versnellingsbak en ja, ook dat was een puntje van aandacht. Onze Actros-ervaring is die van een wat traag schakelende bak die zich af en toe even lijkt te verslikken, bijvoorbeeld bij de nadering van rotondes. Dat zou nu over moeten zijn. Dat is niet iets wat je meteen opmerkt, maar na verloop van tijd blijft de bak foutloos zijn werk doen. Kennelijk zat het probleem dus deels in de software, maar dat geldt voor meer dingen tegenwoordig. Alles bij elkaar ziet het er hoopvol uit voor deze rit met de Actros. Natuurlijk is het toch weer wennen aan al die nieuwerwetsigheden op het dashboard en al die nieuwe systemen aan boord. Gelukkig hebben een hele reis voor de boeg om alles te ontdekken aan boord. Een beetje wennen is overigens nog wel de zithouding in de Actros. Je zit vrij hoog in zo’n cabine maar ook dat went snel.
Echte Duitser
Tim stuurt de truck rap richting het noorden. Daarbij valt op, dat de Actros hele stukken zelf bijstuurt. Even vlot een langzame voorligger inhalen gaat probleemloos maar dan moet je wel tijdig zelf even gas bijgeven. Eigenlijk geldt hier dat je altijd moet blijven opletten, maar als je dat even niet doet dan neemt de techniek het over. Dat is een veilige gedachte!. Een uurtje voor we bij de boot komen, neemt Iep het stuur over. We zijn geboekt voor de Puttgarden-Rødby ferry en we kunnen vrijwel meteen doorrijden. Het begint inmiddels te wennen dat de Actros zich bemoeit met het sturen. Zodra je van de koers afwijkt duwt de techniek het stuur terug tussen de lijntjes. Vreemd genoeg blijft ook de lane guard luidkeels werken, maar gelukkig kan die uit. Bij andere merken gaat dat automatisch bij actieve stuuringreep. Overigens voegt dat ADA (Active Drive Assist) systeem in de Actros maar weinig toe. Wij ervaren het zelf corrigerende stuursysteem als te sterk met als gevolg dat je constant tegen het systeem in aan het sturen bent. Dat zorgt op den duur voor goed getrainde onderarmspieren. De Actros is ook voorzien van het Servotwin stuursysteem. Dat is een elektro-hydraulische stuurbekrachtiging die van manoeuvreren licht werk maakt. In tegenstelling tot het ADA systeem is dit wel een regelrechte aanrader. Je mag het vergelijken met Volvo Dynamic Steering, maar dan met meer stuurgevoel als je harder gaat rijden. Verder is er onder meer verkeersbord herkenning. Zodra het systeem een verkeersbord ziet, past het de snelheid aan. Daardoor ga je met deze Actros als een echte Duitser de baustelle in, maar gelukkig zit er ook gewoon een gaspedaal in!
Grenscontrole
Na een rustige overtocht van drie kwartier rijden we naar de eerste klant, vlak onder Kopenhagen. Het begint intussen al licht te worden en het blijkt stevig te vriezen. Het is glad. Het lossen gaat desalniettemin vlot, en al snel kunnen we naar het tweede losadres. De uiterst vriendelijke Denen lossen ook hier vlot waarna we de Sontbrug oversteken naar het zonnige Zweedse Malmö. Aan de grens krijgen we, net als toen we Denemarken in reden, paspoortcontrole. De Zweden willen echter ook zeker weten dat we beiden chauffeur zijn. Officieel is de grens namelijk dicht vanwege corona, maar voor beroepschauffeurs is er een uitzondering. Twee uitdraaien van de tachograaf overtuigen de douane van het feit dat we wel degelijk beide chauffeur zijn, en we mogen door. De navigatie brengt ons foutloos naar de beide adressen, waar we ook vlot worden geholpen. Het is nu rond het middaguur en we rijden terug naar Denemarken voor een retourlading. In een klein dorpje vlakbij Ringsted laden we 66 pallets verpakkingsmateriaal. Lege plastic potjes, dus weer lichte vracht. Aansluitend moeten de gordijnen dicht, want ook twee chauffeurs moeten af en toe slapen
Sneeuw, dus zelf rijden
Het nadeel van overdag slapen is dat je in het holst van de nacht weer aan de slag moet. Voor de foto’s is dit een wat minder handig reisje, want alles speelt zich met name in het donker af. We rijden terug naar Rødby om daar weer de ferry te pakken naar Puttgarden. Het wordt een vrij barre overtocht waarbij de boot een redelijk beroep doet op ons evenwichtsorgaan. Rond half vier in de ochtend rijden we Duitsland in waar we in een stevige sneeuwbui terecht komen. De Autobahn is behoorlijk wit en met de lichte lading hebben we niet heel veel te vertellen. Tim houdt het hoofd koel en de combinatie keurig in het spoor. Nu blijkt wel ineens hoe kwetsbaar alle systemen aan boord zijn want alle sensoren geven een foutmelding. De afstandradar is dichtgesneeuwd en de sensoren zien nu geen wegmarkering meer. Dat betekent dus weer ouderwets zelf rijden, gasgeven en opletten. Overigens blijkt de Mirrorcam wel uitstekend zijn werk te doen onder deze omstandigheden. Beter nog dan spiegels, want je hoeft niet door een vieze zijruit in een natte spiegel te kijken, maar keurig op een display in de cabine. Bij Hamburg gaat de sneeuw over in natte sneeuw, en vervolgens bij Bremen in regen. Daar kunnen alle systemen weer ingeschakeld worden, waardoor de Actros ‘volautomatisch’ door de ochtendspits rolt, netjes op de rechterbaan. Dat went snel!
Blijf ‘in control’
Daarmee dringt zich een glasheldere conclusie op: Het is prachtig wat de Actros allemaal zelf kan. Het is een bijzonder vooruitstrevende truck die aan comfort niets te wensen over laat. Dat comfort is ruim voldoende om twee chauffeurs een even snelle als comfortabele rit te verschaffen door nacht en ontij. De gordijnen sluiten goed af, de standkachel is muisstil en lekker effectief. De binnenverlichting zorgt voor de juiste sfeer en in zware regen en sneeuw behoud je altijd een zeker gevoel. Van ons mogen de geluidsvolumes van richtingaanwijzer, Lane Departure en de nodige foutmeldingen de helft zachter. Dan begrijpt een chauffeur het nog steeds. De hoge instap went eerlijk gezegd best wel en de Actros stuurt, trekt en schakelt voorbeeldig. Beter dan ooit, zouden we willen zeggen. Deze rit laat met dan ene sneeuwbuitje ook goed zien dat je altijd ‘in control’ moet blijven, ook bij een geavanceerde truck als deze, en dat volledig autonoom rijden nog verre toekomstmuziek is.